###ထိုနိဗၺာန္သည္ရွိသည္သာတည္း###
        ***********************
#ကိုယ္တိုင္ထူးေသာဉာဏ္ျဖင့္သိျမင္မွသာလ်င္သေဘာက်နိုင္ပါလိမ့္မည္။
*မွန္းဆ၍လည္းမရနိုင္။
**ေတြးေတာႀကံစည္၍လည္းမသိနုိင္။
***သခၤါရနိမိတ္ပုံေတြထင္ျမင္ေနလ်က္လည္းမေတြ႕နိုင္။
****ျဖစ္မွဳပ်က္မွဳအစုစုကိုလိုက္မွတ္ေနသမ်ွလည္းမေတြ႕အပ္ေသး။
*****အလုံးစုံေသာသခၤါရဓမၼတို႔၏သေဘာအမွန္ကိုအကုန္အစင္သိလ်က္အလုံးစုံကိုလြတ္လြတ္စြန္႔ခြာကာအာရုံျပဳျခင္းတို႔ရပ္တန္႔ခ်ဳပ္ၿငိမ္းရာသည္သာ
#နိဗၺာန္မည္ေလသတည္း။

@#ထိုနိဗၺာန္အရပ္၌
ပထဝီေတေဇာအာေပါဝါေယာဓါတ္တို႔မရွိေခ်။
##ထိုဓါတ္သေဘာတို႔အလုံးစုံခ်ဳပ္ၿငိမ္းေနမွဳသည္သာနိဗၺာန္မည္ေလ၏။
***ပထဝီေတေဇာအာေပါဝါေယာဓါတ္တို႔ရွိေနသိေနျမင္ေနလ်င္လည္းနိဗၺာန္မဟုတ္ေပ။

@# ထိုနိဗၺာန္အရပ္၌ အာကာသာနဉၥာယတနစ်ာန္စသည္အဆင့္ဆင့္ေနဝသညာနာသညာယတနစ်ာန္ဆိုသည့္မည္သည့္စ်ာန္မ်ိဳးမ်ွမရွိ။
##ထိုစ်ာန္အလုံးစုံတို႔ခ်ဳပ္မွဳသည္သာလ်င္နိဗၺာန္မည္၏။
***ထိုစ်ာန္တစ္ခုခုကိုအာရုံျပဳေနသမ်ွနိဗၺာန္ကိုမသိျမင္နိုင္ေခ်။

@#ထိုနိဗၺာန္အရပ္၌
ပစၥဳပၸန္ေလာကတမလြန္ေလာကလည္းမရွိ။
##ယၡဳမ်က္ေမွာက္၌ျဖစ္ေနေသာခႏၶာအာယတနတို႔ခ်ဳပ္ၿငိမ္းေနမွဳ
ေနာင္ကာလအသစ္တစ္ဖန္ဥပါဒါနကၡႏၶာတို႔ျဖစ္ျခင္းကင္းမွဳသည္သာလ်င္နိဗၺာန္မည္၏။
*** ယၡဳမ်က္ေမွာက္၌ခႏၶာအာယတနတို႔ျဖစ္ေပၚေနလ်င္ေနာင္ကာလအသစ္တစ္ဖန္ဥပါဒါနကၡႏၶာတို႔ျဖစ္ေပၚေနလ်င္နိဗၺာန္ကိုမသိမျမင္နိုင္ေခ်။

@#ထိုနိဗၺာန္အရပ္၌
နွစ္ပါးစုံေသာလေနတို႔လည္းမရွိကုန္။
##အဆင္းအလင္းဝတၳဳျဒပ္နိမိတ္သဏၭာန္တို႔သည္အနိမိတၲနုပႆနာအားျဖင့္ကင္းစင္ခ်ဳပ္ၿငိမ္းေနမွဳသေဘာသို႔သက္ေရာက္မွသာနိဗၺာန္ကိုသိျမင္နိုင္ေပ၏။
***အဆင္းအလင္းဝတၳဳျဒပ္နိမိတ္သဏၭာန္တို႔ကိုစြဲယူမွတ္သားအားထုတ္ေနသမ်ွနိဗၺာန္ကိုမသိမျမင္နိုင္ေပ။

@#ထိုနိဗၺာန္အရပ္၌
တစ္စုံတစ္ခုေသာဘဝမွလာျခင္းတစ္စုံတစ္ခုေသာဘဝသို႔သြားျခင္းလည္းမရွိ။
#တစ္စုံတစ္ခုေသာအရပ္၌တည္ေနျခင္းမ်ိဳးလည္းမရွိ။
***တစ္စုံတစ္ခုေသာဘဝဟူသည့္ခႏၶာအာယတနအေၾကာင္းျပဳစြဲမွတ္ယူမွဳဥပါဒါန္ျဖင့္ျပဳအပ္ေသာအက်ိဳးတရားျဖစ္ေပၚမွဳသေဘာအားျဖင့္လာျခင္းသြားျခင္းရပ္တည္ျခင္းသည္နိဗၺာန္မဟုတ္ေခ်။

@#ထိုနိဗၺာန္အရပ္၌
စုေတပဋိသေႏၶမရွိ။
##ထိုနိဗၺာန္သည္တည္ရာမရွိ။
##ထိုနိဗၺာန္သည္ျဖစ္ျခင္းမရွိအာရုံျပဳမွဳမရွိသည္သာတည္း။
***ခႏၶာအာယတနဓါတ္သဘာဝတို႔ခ်ဳပ္ၿငိမ္းမွဳကိုသာလ်င္နိဗၺာန္ဟုသိအပ္၏။
***အာရုံတို႔၌သက္ဝင္လ်က္အာရုံအရသာကိုခံစားမွတ္သားမွဳတို႔ခ်ဳပ္ၿငိမ္းသြားျခင္းကိုသာနိဗၺာန္ဟုသိအပ္၏။
***အာရုံတို႔၌က်က္စားေနသမ်ွနိဗၺာန္ကိုမသိမျမင္နိုင္ေခ်။
***အလုံးစုံတို႕၏ခ်ဳပ္ျခင္းသေဘာကိုသာနိဗၺာန္ဟုသိအပ္၏။
***ျဖစ္ျခင္းဟူသမ်ွသည္နိဗၺာန္မဟုတ္ေခ်။

#ထိုနိဗၺာန္သည္ရွိသည္သာတည္း။
##ဤသေဘာသည္သာဆင္းရဲ၏အဆုံးတည္း။
***အာရုံသခၤါရအားလုံးတို႔၏သေဘာအမွန္ကိုအကုန္အစင္သိလ်က္အလုံးစုံကိုလြတ္လြတ္စြန္႔ခြာကာကမၼာဝစရ(ျပဳလုပ္အားထုတ္ျခင္း)တို႔ကင္းေသာ၊ကုသိုလ္အကုသိုလ္(ေလာ/ေဒါ/ေမာစသည့္ေစတသိက္မ်ား)မွကင္းေသာ၊အလြန္ၾကည္စင္သန္႔ရွင္းေသာ
#မေနာဝိညာဏ္သက္သက္မ်ွျဖင့္
အာရုံုံျပဳျခင္းတို႔ရပ္တန္႔ခ်ဳပ္ၿငိမ္းရာသည္သာနိဗၺာန္သေဘာျဖစ္ေၾကာင္းကိုသိျမင္ေလ၏။
#ထူးေသာဉာဏ္ျဖင့္မ်က္ေမွာက္၌အာရုံအာယတနတို႔၏ခ်ဳပ္ၿငိမ္းျခင္းကိုသိအပ္သည္သာတည္း။

###ထိုနိဗၺာန္သည္ရွိသည္သာတည္း။

###ထိုနိဗၺာန္သည္ရွိသည္သာတည္း။

###ထိုနိဗၺာန္သည္ရွိသည္သာတည္း။        ။
     _______••••••_________

#ပဌမနိဗၺာနပဋိသံယုတၱသုတ္
       ********************
၇၁။ အကြၽႏ္ုပ္သည္ ဤသို႔ ၾကားနာခဲ့ရပါသည္- အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သာဝတၳိျပည္ အနာထပိဏ္သူေဌး၏ အရံျဖစ္ေသာ ေဇတဝန္ေက်ာင္း၌ သီတင္းသံုးေနေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ရဟန္းတို႔ကို နိဗၺာန္ႏွင့္စပ္ေသာတရားစကားျဖင့္ အက်ဳိးစီးပြါးကို သိျမင္ေစလ်က္ (တရားကို) ေဆာက္တည္ေစကာ (တရားက်င့္သံုးရန္) ထက္သန္ရႊင္လန္းေစေတာ္မူ၏။ ထိုရဟန္းတို႔သည္ အ႐ိုအေသျပဳ၍ ႏွလံုးသြင္းလ်က္ အလံုးစံုေသာ စိတ္ျဖင့္ ေကာင္းစြာ ေဆာင္ၿပီးလွ်င္ နားစိုက္ကာ တရားကို နာၾကကုန္၏။ ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤအေၾကာင္းအရာကို သိေတာ္မူ၍ ထိုသိေသာအခ်ိန္၌- ''ရဟန္းတို႔ အၾကင္နိဗၺာန္အရပ္၌ ပထဝီဓာတ္ အာေပါဓာတ္ ေတေဇာဓာတ္ ဝါေယာဓာတ္ မရွိ၊ အာကာသာနၪၥာယတနစ်ာန္ ဝိညာဏၪၥာယတနစ်ာန္ အာကိၪၥညာ ယတနစ်ာန္ေနဝသညာနာသညာယတနစ်ာန္လည္း မရွိ၊ ပစၥဳပၸန္ေလာက တမလြန္ ေလာကလည္း မရွိ၊ ႏွစ္ပါးစံုေသာ လေနတို႔သည္လည္း မရွိကုန္။ ထိုနိဗၺာန္သည္ ရွိသည္သာတည္း။ ရဟန္းတို႔ ထိုနိဗၺာန္၌လည္းတစ္စံုတစ္ခုေသာ ဘဝမွလာျခင္းကို ငါမေဟာ၊ တစ္စံုတစ္ခုေသာ ဘဝသို႔ သြားျခင္းကိုလည္း ငါမေဟာ၊ တစ္စံု တစ္ခုေသာအရပ္၌ တည္ျခင္းကိုလည္း ငါမေဟာ၊ ေရြ႕ေလ်ာစုေတျခင္းကိုလည္း ငါ မေဟာ၊ ပဋိသေႏၶအားျဖင့္ ျဖစ္ျခင္းကိုလည္း ငါမေဟာ၊ ထိုနိဗၺာန္သည္ တည္ရာ မရွိ ျဖစ္ျခင္းမရွိအာ႐ံုျပဳမႈမရွိသည္သာတည္း။ ဤသေဘာသည္သာ ဆင္းရဲ၏ အဆံုးတည္း''ဟု ဤဥဒါန္းကို က်ဴးရင့္ေတာ္မူ၏။

ပဌမသုတ္။

###မေနာဝိညာဏဓာတ္အထူးသိတတ္​ေသာစိတ္​###
      ****************
@#မ်က္​စိ၊နား၊နွာ၊လ်ွာ၊ကိုယ္​စတဲ့အၾကည္​ဓာတ္​ငါးမ်ိဳးကမွန္​လိုအရိပ္​ထင္​ေပးရုံေလးထင္​ေပးလိုက္​ၾကပါတယ္​။
>>အဲဒီမွာအဆင္​းပုံရိပ္​၊အသံပုံရိပ္​၊အနံ႔ပုံရိပ္​၊အရသာပုံရိပ္​၊အထိအေတြ႕ပုံရိပ္​ေတြဟာမေနာဓာတ္​မွာဖ်တ္​ကနဲဖ်တ္​ကနဲအရိပ္​ထင္​ထင္​သြားၾကတယ္​။
>>>ဒီျဖစ္​စဉ္​ကစိတ္​ရဲ႕ကနဦးအစ၊စိတ္​ျဖစ္​စဉ္​တစ္​ခုရဲ႕အစဦးစြာအေျခအေန။
>>>>ဒီအေျခအေနေလးမွာရုပ္​သဘာဝေတြဟာစင္​ၾကယ္​တယ္​။
မွန္​လိုလာထင္​တဲ့ပုံရိပ္​က္ိုေဖာ္​ျပရုံသက္​သက္​ကေလးပဲျဖစ္​တယ္​။
>>>>>ဒီအေျခအေနေလးမွာစိတ္​ရဲ႕သိရုံမ်ွသဘာဝေလးဟာလည္းစင္​ၾကယ္​တယ္​။

@#ဒါေပမဲ့အနႏၲရသတၲိကအျခားမဲ့ေနာက္​တစ္​ဆင္​့ပဉၥဝိညာဏ္​(အာရုံငါးပါးအေပၚသိသည္​့စိတ္​)ကိုဆက္​ျဖစ္​ေစတယ္​။အလြန္​လ်င္​ျမန္​တဲ့သေဘာနဲ႔ျဖစ္​ၾကတာျဖစ္​တယ္​။
>>အဲဒီပဉၥဝိညာဏ္​(အာရုံငါးပါးအေပၚသိသည္​့စိတ္​)ေတြမွာဖႆ၊ေဝဒနာ၊သညာ၊ေစတနာ၊ဧကဂၢၢတာ၊ဇီဝိတိေျႏၵ၊မနသိကာရ စတဲ့ေစတသိက္​ေတြယွဉ္​တြဲျဖစ္​ေပၚလာၾကပါတယ္​။
>>>အဲဒီျဖစ္​စဉ္​ကိုေရာက္​တဲ့အခါ"မနသိကာရ"ဟာအေရးပါတဲ့့လုပ္​ေဆာင္​ခ်က္​ကိုျပဳလုပ္​ေပးတယ္​။
>>>>ဖႆကအာရုံကိုထိေတြ႕ျခင္​းသေဘာေလးမ်ွပဲျဖစ္​တယ္​။
*ေဝဒနာကလည္းအာရုံရဲ႕အရသာကိုခံစားရုံမ်ွသေဘာေလးပဲျဖစ္​တယ္​။
*သညာကလည္​းအာရုံရဲ႕အျခင္​းအရာကိုမွတ္သားရုံမ်ွသေဘာေလးပဲျဖစ္​တယ္​။
*ေစတနာကလည္းထိုအာရုံေပၚ၌ဆိုင္​ရာစိတ္​ေစတသိက္​မ်ားျဖစ္​ေပၚ႐ြက္​ေဆာင္​နိုင္​ရုံမ်ွသေဘာေလးပဲျဖစ္​တယ္​။
*ဧကဂၢၢတာကလည္းထိုအာရုံအေပၚတည္​မႈသေဘာေလးမ်ွပဲျဖစ္​တယ္​။
*ဇီဝိတိေျႏၵကလည္းထိုအာရုံအေပၚျဖစ္ခိုက္စိတ္အေျခအေနရဲ႕တည္မႈခဏသေဘာမ်ွေလးပဲျဖစ္​တယ္​။
#အလုပ္​လုပ္​တာကမနသိကာရ
ဘယ္​လိုနွလုံးသြင္​းသလဲ???
#တဏွာ၊မာန၊ဒိ႒ိတို႔ျဖင့္နွလုံးသြင္းရွဳျမင္သလား?????
#သတိသမာဓိပညာတို႔ျဖင့္နွလုံးသြင္းရွဳျမင္သလားဟုသုံးသပ္အပ္၏။

@#အနႏၲရသတၲိကအျခားမဲ့ေနာက္​တစ္​ဆင္​့မေနာဝိညာဏဓါတ္
အတြင္းသေဘာကိုဆက္လက္ျဖစ္ေစတဲ့စိတ္ျဖစ္စဉ္အေျခအေနမွာ
*တဏွာ၊မာန၊ဒိ႒ိတို႔ျဖင့္နွလုံးသြင္းရွဳျမင္ျခင္း"အေယာနိေသာမနသိကာရ"အတြက္စြဲလန္းမွုဥပါဒါန္စိတ္ေတြစူးစူးနစ္နစ္ျဖစ္ေပၚေစလ်က္ရွိၾကတယ္။
>>ထိုစိတ္တို႔သည္ေယာက်ာၤး၊မိန္းမ၊ေရႊ၊ေငြ၊ကြ်ဲ၊ႏြားစသည့္သဏၭာန္နိမိတ္ပုံတို႔ကိုသာစြဲယူလ်က္အာရုံအေပၚကပ္ၿငိေနၿပီးထိုိထိုအျပင္အပဝတၳဳတို႔အေပၚ၌သာအမ်ိဳးမ်ိဳးအေထြေထြႀကံစည္သုံးသပ္လ်က္
>>>အတြင္းအဇၩတၲမေနာဝိညာဏဓါတ္၌ဥပါဒါနကၡႏၶာမ်ား(အမွတ္မွားအထင္မွားစြဲလမ္းစိတ္မ်ား)အျဖစ္စူးစူးနစ္နစ္ျဖစ္လ်က္ရွိၾက၏။ထိုစိတ္​တို႔ေဆာင္​သည္​့့ရုပ္သည္လည္း"ရူပုပါဒါနကၡႏၶာ"ျဖစ္​ေလေတာ့၏။

@#မွန္စြာနွလုံးသြင္းရွဳျမင္ျခင္း"သတိ""သမာဓိ""ပညာ"တို႔ျဖင့္"ေယာနိေသာမနသိကာရ"အေၾကာင္းျပဳေလလ်င္အနႏၲရသတၲိကအျခားမဲ့ေနာက္၌အာရုံငါးပါးအေပၚသိသည့္စိတ္မ်ားနွင့္အတူဖႆ၊ေဝဒနာ၊သညာ၊ေစတနာ စတဲ့ေစတသိက္​မ်ားခ်ဳပ္ျခင္းသေဘာကိုထူးစြာသိျမင္အပ္ေလ၏။
>>မေနာဝိညာဏဓါတ္အတြင္းသေဘာ၌အာရုံတို႔၏သေဘာအမွန္ကိုလည္းထိထိမိမိအထူးသိရေလ၏။
>>>ထိုိထိုအာရုံတို႔၏ခ်ဳပ္ၿငိမ္းေနျခင္းသေဘာ၊ပကတိၾကည္လင္သန္႔ရွင္းေနျခင္းသေဘာ၊ျဖစ္ျခင္းကင္း၍စင္ၾကယ္ေနျခင္းသေဘာ၊သႏၲိခ်မ္းသာသေဘာအားလည္းအတြင္းအဇၩတၲမေနာဝိညာဏဓါတ္၌အထူးသိအပ္ေလသည္သာတည္း။      ။
       _____/!\_____

       #ဓာတ္သံုးပါးအထူး#
မေနာဓာတ္။             ။မေနာဓာတ္သံုးပါးတြင္    ပဥၥဒြါရာဝဇၨန္းသည္      အသစ္ျဖစ္ေသာ      အာရံုကို      ေ႐ွးဦးစြာ   တစ္ႀကိမ္မွ်      ယူရျခင္းေၾကာင့္   သူမ်ားေနာက္မွ      ဆက္လက္၍    အာရံုကို      ယူရသေလာက္လည္းေကာင္း,   အႀကိမ္မ်ားစြာ  ယူရသေလာက္လည္းေကာင္း,  ထိထိေရာက္ေရာက္  မရိွေခ်၊  ထို႔ျပင္    မွီရာဝတၳဳခ်င္းမတူေသာ ပဥၥဝိညာဏ္အား  အနႏၲရသတၱိျဖင့္  ေက်းဇူးျပဳရသည့္အတြက္  မွီရာတူေသာစိတ္အား  ေက်းဇူးျပဳရသေလာက္မသက္သာေပ၊  သမၸဋိစၧိဳန္းေဒြးလည္း    မွီရာဝတၳဳခ်င္း    မတူေသာ, ပဥၥဝိညာဏ္မွ    အနႏၲရသတၱိျဖင့္    ေက်းဇူးျပဳခံရေသာေၾကာင့္    မွီရာတူစိတ္မွ  ေက်းဇူးျပဳခံရသေလာက္  အားမ ရိွေခ်၊  သို႔အတြက္    "မေနာ  ဧဝ-သိကာမတၱ    သိရံုမွ်သာျဖစ္ေသာ၊  ဓာတု-ဓာတ္တည္း"  ဟူေသာ    ဝိၿဂိဳဟ္အရ မေနာဓာတ္ဟု  မွည့္ေခၚရသည္။

 #ပဥၥဝိညာဏဓာတ္။          ။ပဥၥဝိညာဏ္တို႔ကား  မိမိတို႔မွီရာဝတၳဳ၌  တိုက္ရိုက္ထင္လာေသာ  အာရံုကို  အလြယ္ တကူ   ယူရံုသာျဖစ္၍    မေနာဓာတ္ထက္  သိမႈ    အားရိွၾကေပသည္၊  သို႔အတြက္    သိျခင္းအနက္ေဟာ    ဉာဏ သဒၵါေပၚတြင္  ဝိဥပသာရပုဒ္ကို    အမႊန္းတင္ၿပီးလွ်င္  "ဝိေသသနမေနာဓာတ္ထက္    ထူးေသာအားျဖင့္၊    ဇာနာ တိ-သိတတ္၏၊  ဣတိ-ထို႔ေၾကာင့္  ၊  ဝိညာဏံ-ဝိညာဏမည္၏"  အရ  ဝိညာဏဓာတ္ဟု  ေခၚသည္။  သို႔ေသာ္  မွီ ရာမတူေသာ  အာဝဇၨန္းမွ  အနႏၲရသတၱိကို  ရ၍    မွီရာမတူေသာ    သမၸဋိစၧိဳန္းအား  အနႏၲရသတၱိျဖင့္  ေက်းဇူးျပဳ သည့္အတြက္    မွီရာတူစိတ္မွ    ေက်းဇူးျပဳခံရသေလာက္လည္းေကာင္း,    မွီရာတူအား      ေက်းဇူးျပဳသေလာက္ လည္းေကာင္း  အားမျပည့္တတ္ေခ်။

 #မေနာဝိိညာဏဓာတ္။             ။မေနာသဒၵါလည္း    "သိျခင္း"    အနက္,  ဝိညာဏသဒၵါလည္း    "အထူးသိျခင္း" အနက္,  သဒၵါႏွစ္ပါးကို    ယွဥ္ဖက္ထားသျဖင့္    "အမ်ားႀကီးသိ,    သိပ္သိ,    အလြန္အက်ဴး    အထူးသိ"  ဟူေသာ   အဓိပၸာယ္ကို  နားလည္ႏိုင္ေလာက္ၿပီ၊  အလြန္အက်ဴး  အထူးသိပံုမွာ-ဆိုခဲ့ၿပီးစိတ္မ်ားကဲ့သို႔    မဟုတ္ဘဲ,  အာရံု သစ္ကို    ေ႐ွးဦးစြာ    ထြက္၍    မယူရျခင္း  (မေနာဒြါရာဝဇၨန္းကဲ့သို႔    ယူရေစကာမူ)  မွီရာတူေသာစိတ္မွ    အနႏၲရ သတၱိျဖင့္    ေက်းဇူးျပဳခံရ၍,  မွီရာတူေသာ  ေနာက္စိတ္အား    အနႏၲရသတၱိျဖင့္  ေက်းဇူးျပဳရျခင္းေၾကာင့္    အာရံု ကို     သိရာ၌   ထိထိမိမိ    သိၾကသည္၊    သို႔အတြက္  "မေနာ    ဧဝ-မနသည္ပင္၊    ဝိညာဏံ-အထူးသိတတ္ေသာ စိတ္တည္း၊      မေနာဝိညာဏံ-မနသည္ပင္      အထူးသိတက္ေသာစိတ္"၊    ဤသို႔    စိတ္အနက္ကို    ေဟာေသာ မေနာႏွင့္  ဝိညာဏသဒၵါႏွစ္ခု  ေရာ၍  "မေနာဝိညာဏ"  အမည္ရသည္။

 [ေဆာင္]  အာရံုျပဳဟန္,အတန္တန္ဝယ္,သာမန္သိေသာ,ဓာတ္သေဘာကို,မေနာဟုမွတ္၊မေနာဓာတ္ထက္, လြန္တက္သိျပန္,ဝိညာဏံတည္း၊တစ္ဖန္ထို႔ထက္,ဆတက္ကဲခြၽန္,အလြန္အက်ဴး,အထူးသိေသာ, ဓာတ္သေဘာကား,မေနာဝိညာဏ္,အမည္တြင္သည္,...ဤတြင္    မွတ္ဖြယ္အခ်ဳပ္တည္း။
 💝ဤကားပကိဏ္းပိုင္းဘာသာဋီကာ💝

###ကိုယ့္ကိုယ္ကိုသာစစ္ေဆးပါ###
        ***********************
#ဘယ္လိုက်င့္မိေနပါသလဲ ?

#မျမတ္ေသာအက်င့္လား ?

#ျမတ္ေသာအက်င့္လား။

#အရင္အတိုင္းပဲထင္သလိုလုပ္ေနသလား ?

#ထူးေသာရွဳျခင္းနဲ႕အျမင္ရွင္းစြာလုပ္သလား။

#ငါသိတယ္ငါရွဳမယ္လို႔မွတ္ေနသလား ?

#အေၾကာင္းညီညြတ္လို႔ျဖစ္လာတဲ႔သေဘာလို႔ဆင္ျခင္သလား။

#အျပင္အပကေပးတဲ႔အာရုံေတြအေပၚလိုက္မွတ္ေနတာလား?

#အာရုံေၾကာင့္ျဖစ္တဲ႔သေဘာေတြကိုအဇၩတၲမွာဘယ္လိုျပသလဲလို႔ျမင္ေအာင္ရွဳတာလား။

#အာရုံသဘာဝသေဘာတရားကိုမသိပဲလိုက္ပါအားထုတ္ေနတာလား?

#အာရုံသဘာဝသေဘာအမွန္ကိုသိလ်က္ရွဳျမင္ေနတာလား။

#ၾကားတာျမင္တာခ်ဳပ္ေအာင္ခံစားတာနာက်င္တာခ်ဳပ္ေအာင္အားထုတ္ေနတာလား?

#ၾကားတာျမင္တာခ်ဳပ္သြားတဲ႔သေဘာမ်ွခံစားတာနာက်င္တာခ်ဳပ္သြားတဲ႔သေဘာမ်ွကိုသိျမင္ေအာင္ရွဳတာလား။

#ခ်ဳပ္ေအာင္ၿငိမ္းေအာင္အားထုတ္ေနတာလား?

#ခ်ဳပ္ေနၿငိမ္းေနတာကိုၾကည္စင္ေသာမေနာျဖင့္သိလ်က္မေမ့မေလ်ာ့ေသာသတိျဖင့္ျပည့္စုံေနတာလား။

#အလုံးစုံကိုေရာေထြးမ်ားျပားလ်က္အေထြေထြအျပားျပားသိေနတာလား?

#အလုံးစုံကိုရွင္းလင္းတိက်လ်က္ပိုင္းပိုင္းျခားျခားသိတာလား။

#သုံးသပ္ပါ
#စစ္ေဆးပါ
#ေဝဖန္ပါ
#ဆင္ျခင္ပါ
#ကိုယ့္ကိုယ္ကိုသာစစ္ေဆးပါ
#အျခားတစ္ပါးအတြက္မဟုတ္ပါ

#စိတ္၏လြတ္ေျမာက္မွဳဟုေဟာညႊန္အပ္ေသာသာသနာရဲ႕အနွစ္အသားကိုေရာက္ရန္အတြက္
#ကိုယ့္ကိုယ္ကိုသာစစ္ေဆးပါ

#ျမတ္ေသာအက်င့္ကိုက်င့္သုံးနိုင္ၾကပါေစ။
          ______<><><>________

###ဗာလ ပ႑ိတသုတ္###
         ---***---***---
၁၉။ သာဝတၳိျပည္၌ (သီတင္းသံုး) ေနေတာ္မူ၏၊ ရဟန္းတို႔ မသိမႈ 'အဝိဇၨာ' အပိတ္ပင္ခံရေသာ တပ္မက္မႈ 'တဏွာ'ႏွင့္ ယွဥ္ေသာ သူမိုက္အား ဤသို႔ ဤကိုယ္သည္ ျဖစ္ေပၚလာ၏။ ဤသို႔လွ်င္ ဤကိုယ္လည္းေကာင္း၊ အပသႏၲာန္၌ နာမ္႐ုပ္လည္းေကာင္း ဤသို႔အားျဖင့္ ဤႏွစ္ပါးစံုသည္ ျဖစ္၏။ ႏွစ္ပါးစံု ကိုလည္းေကာင္း၊ အာယတနေျခာက္ပါးတို႔ကိုလည္းေကာင္း စြဲ၍ ေတြ႕ထိမႈ 'ဖႆ' ျဖစ္၏။ ယင္းဖႆာ ယတနေျခာက္ပါးတို႔ျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ထိုေျခာက္ပါးတို႔တြင္ တစ္ပါးပါးျဖင့္လည္းေကာင္း ေတြ႕ထိေသာ သူမိုက္သည္ ခ်မ္းသာဆင္းရဲကို ခံစား၏။

ရဟန္းတို႔ မသိမႈ 'အဝိဇၨာ'ျဖင့္ အပိတ္ပင္ခံရေသာ တပ္မက္မႈ 'တဏွာ' ႏွင့္ ယွဥ္ေသာ ပညာရွိအား ဤသို႔ ဤကိုယ္သည္ ျဖစ္ေပၚလာ၏။ ဤသို႔လွ်င္ ဤကိုယ္လည္းေကာင္း၊ အပသႏၲာန္၌ နာမ္႐ုပ္လည္းေကာင္း ဤသို႔အားျဖင့္ ဤႏွစ္ပါးစံုသည္ ျဖစ္၏။ ဤႏွစ္ပါးစံုကိုလည္းေကာင္း၊ အာယတနေျခာက္ပါးတို႔ကိုလည္းေကာင္း စြဲ၍ ေတြ႕ထိမႈ 'ဖႆ' ျဖစ္၏။ ယင္းဖႆာယတနေျခာက္ပါးတို႔ျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ထိုေျခာက္ ပါးတို႔တြင္ တစ္ပါးပါးျဖင့္လည္းေကာင္း ေတြ႕ထိေသာ ပညာရွိသည္ ခ်မ္းသာဆင္းရဲကို ခံစား၏။

ရဟန္းတို႔ ထိုပုဂၢိဳလ္ႏွစ္ေယာက္တို႔တြင္ သူမိုက္ႏွင့္ ပညာရွိ၏ ထူးျခားခ်က္ကား အဘယ္နည္း၊့ကြဲလြဲခ်က္ကား အဘယ္နည္း၊ ထူးေသာ အေၾကာင္းကား အဘယ္နည္းဟု (ေမးေတာ္မူ၏)၊ အသွ်င္ဘုရား ဤတရားေတာ္တို႔သည္ အကြၽႏု္ပ္တို႔အား ျမတ္စြာဘုရားသာလွ်င္ အရင္းမူလရွိပါကုန္၏၊ ျမတ္စြာဘုရားသာ လွ်င္ ထုတ္ေဆာင္သူရွိပါကုန္၏၊ ျမတ္စြာဘုရားသာလွ်င္ လဲေလ်ာင္းရာရွိပါကုန္၏၊ အသွ်င္ဘုရား ေတာင္း ပန္ပါကုန္၏၊ ေဟာေတာ္မူအပ္ေသာ ထိုတရားေတာ္၏ အနက္ကို ျမတ္စြာဘုရား၏ ဉာဏ္၌ ထင္ေစေတာ္မူပါေလာ့၊ ျမတ္စြာဘုရားထံမွ ၾကားနာရ၍ ရဟန္းတို႔သည္ ေဆာင္ထားၾကရပါကုန္လတၱံ႕ဟု (ေလွ်ာက္ကုန္၏)။

ရဟန္းတို႔ ''သို႔ျဖစ္လွ်င္ နာကုန္ေလာ့၊ ေကာင္းစြာ ႏွလံုးသြင္းကုန္ေလာ့၊ ေဟာၾကားအံ့ဟု (မိန္႔ ေတာ္မူ၏)၊ ''အသွ်င္ဘုရား ေကာင္းပါၿပီ''ဟု ထိုရဟန္းတို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရားအား ျပန္ၾကားေလွ်ာက္ၾက ကုန္၏၊ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤတရားကို ေဟာေတာ္မူ၏-

ရဟန္းတို႔ မသိမႈ 'အဝိဇၨာ'ျဖင္႕ အပိတ္ပင္ခံရေသာ တပ္မက္မႈ 'တဏွာ'ႏွင့္ ယွဥ္ေသာ သူမိုက္အား ဤကိုယ္သည္ ျဖစ္ေပၚလာ၏၊ သူမိုက္သည္ ထိုအဝိဇၨာကိုလည္း မပယ္အပ္ေသး၊ ထိုတဏွာသည္လည္း မကုန္ခန္းေသး၊ ထိုသို႔ျဖစ္ျခင္းသည္ အဘယ္ေၾကာင့္နည္းဟူမူ- ရဟန္းတို႔ သူမိုက္သည္ ဝဋ္ဆင္းရဲကုန္ရန္ ျမတ္ေသာအက်င့္ကို ေကာင္းစြာ မက်င့္၊ ထို႔ေၾကာင့္ သူမိုက္သည္ ခႏၶာကိုယ္ ပ်က္စီးေသာ္ ခႏၶာကိုယ္ကို ရျပန္၏၊ ထိုသူမိုက္သည္ ခႏၶာကိုယ္ကို ရသည္ရွိေသာ္ ပဋိသေႏၶေနမႈ 'ဇာတိ'၊ အိုမႈ 'ဇရာ'၊ ေသမႈ 'မရဏ'၊ စိုးရိမ္မႈ 'ေသာက'၊ ငိုေႂကြးမႈ 'ပရိေဒဝ'၊ ဆင္းရဲမႈ 'ဒုကၡ'၊ ႏွလံုးမသာမႈ 'ေဒါမနႆ'၊ ျပင္းစြာ ပင္ပန္းမႈ 'ဥပါယာသ'တို႔မွ မလြတ္၊ ''ဆင္းရဲမွ မလြတ္ေျမာက္''ဟု ငါ ဆို၏။

ရဟန္းတို႔ မသိမႈ 'အဝိဇၨာ'ျဖင္႕ အပိတ္ပင္ခံရေသာ တပ္မက္မႈ 'တဏွာ'ႏွင့္ ယွဥ္ေသာ ပညာရွိအား ဤကိုယ္သည္ ျဖစ္ေပၚလာ၏၊ ပညာရွိအား ထိုအဝိဇၨာကိုလည္း ပယ္အပ္ၿပီးၿပီ၊ ထိုတဏွာသည္လည္း ကုန္ ခန္းၿပီ၊ ထိုသို႔ ျဖစ္ျခင္းသည္ အဘယ္ေၾကာင္နည္းဟူမူ- ရဟန္းတို႔ ပညာရွိသည္ ဝဋ္ဆင္းရဲကုန္ရန္ ျမတ္ ေသာအက်င့္ကို ေကာင္းစြာ က်င့္၏၊ ထို႔ေၾကာင့္ ပညာရွိသည္ ခႏၶာကိုယ္ ပ်က္စီးၿပီးေသာ္ ခႏၶာကိုယ္ကို တစ္ဖန္ မရ၊ ထိုပညာရွိသည္ ခႏၶာကိုယ္ကို တစ္ဖန္ မရခဲ့သည္ရွိေသာ္ ပဋိသေႏၶေနမႈ 'ဇာတိ'၊ အိုမႈ 'ဇရာ'၊ ေသမႈ 'မရဏ'၊ စိုးရိမ္မႈ 'ေသာက'၊ ငိုေႂကြးမႈ 'ပရိေဒဝ'၊ ဆင္းရဲမႈ 'ဒုကၡ'၊ ႏွလံုးမသာမႈ 'ေဒါမနႆ'၊ ျပင္းစြာ ပင္ပန္းမႈ 'ဥပါယာသ'တို႔မွ လြတ္၏၊ ''ဆင္းရဲမွ လြတ္ေျမာက္၏''ဟု ငါ ဆို၏။ ရဟန္းတို႔ ဤျမတ္ေသာ အက်င့္ကို က်င့္သံုးျခင္းသည္ သူမိုက္ႏွင့္ ပညာရွိ၏ ထူးျခားခ်က္တည္း၊ ကြဲလြဲခ်က္တည္း၊ ထူးေသာ အေၾကာင္းတည္းဟု (ေဟာေတာ္မူ၏)။

နဝမသုတ္။

###အာရုံသိစိတ္တို႔ေနာက္တြင္###
       ************************
#ေန႔စဉ္ဘဝထဲမွာလက္ေတြ႕အက်ဆုံးျဖစ္ေပၚေနပါတယ္
#မ်က္ေမွာက္မွာလည္းထင္ရွားရွိတယ္
#မသိရင္ေတာ့အမွားေတြလုပ္မိၾကမွာျဖစ္ရုိးျဖစ္စဉ္ျဖစ္ေနက်
#သိျမင္လာရင္အမွားေတြဟာအဲဒီကစၾကတာ
#အမွားကိုျပင္အမွန္ျမင္ေစဖို႔ဗုဒၶျမတ္စြာအေသအခ်ာေဟာညႊန္ျပခဲ႔တဲ႔တရား

@စကၡဳံစ   ပဋိစၥ   ရူေပစ  ဥပၸဇၨႏၲိ
    စကၡဳဝိညာဏံ
    မ်က္စိနဲ႔အဆင္းတိုက္ဆုံတဲ႔အခါ
    ျမင္သိစိတ္ျဖစ္ေပၚတယ္
တရားျဖစ္စဉ္ ကအဲဒီကစတာ
တရားျဖစ္စဉ္ ကအဲတာကိုသိမွအေျခ
ခံကိုသိတာ
တရားျဖစ္စဉ္ကိုအေျခခံကစသိမွတစ္ဆင့္ၿပီးတဆင့္ျမင့္တက္သြားနိုင္တာ
#အာရုံသိစိတ္ေပၚၿပီးေနာက္မွာ
   လူမိုက္နဲ႔ပညာရွိလမ္းခြဲသြားတယ္
#အာရုံသိစိတ္ေပၚၿပီးေနာက္မွာ
   ပုထုဇဉ္နဲ႔အရိယာလမ္းခြဲသြားတယ္
#အာရုံသိစိတ္ေပၚၿပီးေနာက္မွာ
   အဝိဇၨာနဲ႔ဝိဇၨာလမ္းခြဲသြားတယ္
###အဲဒီျဖစ္စဉ္ ကိုသိ္ေစျခင္တာ
        အဲဒီျဖစ္စဉ္ ကို္ိ္ရွဳျမင္ေစျခင္တာ
အဲဒီျဖစ္စဉ္ ကိုရွဳျမင္တတ္သြားတာကို
အရိယာသာဝကျဖစ္သြားၿပီလို႔ဗုဒၶဆိုလိုတာ   
         အဲဒီျဖစ္စဉ္ကိုမသိလို႔ရူးၾကမိုက္ၾကတာ
အဲဒီျဖစ္စဉ္ကိုမသိလို႔သံသရာေတြရွည္ခဲ႔ရတာ
             အဲဒီျဖစ္စဉ္ ကိုမသိလို႔ပူေဆြး
ငိုေႂကြးေသာကပရိေဒဝေတြနဲ႔ေလာင္ၿမိဳက္ခဲ႔ရေပါင္းမ်ားလွပါၿပီ

@သိသင့္ပါၿပီ
    ျပင္သင့္ပါၿပီေျပာင္းလဲက်င့္သုံးအပ္
ပါၿပီ
     ျမင္စိတ္ကိုငါျမင္တယ္လို႔ႏွလုံးသြင္
းမွားလိုက္တဲ႔အတြက္အထင္မွားအျမင္မွားေတြဆက္ျဖစ္ကုန္ေတာ႔တာပါပဲ
   ျမင္စိတ္ကိုတရား(ခႏၶာ)  လို႔မရွဳျမင္တတ္တဲ႔အတြက္ငါျမင္တာလို႔ႏွလုံးသြင္းလိုက္တဲ႔အတြက္အထင္မွားအျမင္မွားေတြဆက္ျဖစ္ကုန္ေတာ႔တာပါပ ဲ
#ျမင္စိတ္ေပၚမွာ  စိတၲဝိပၸလႅာသ   အ
   သိမွားေတြစတင္ဖုံးလႊမ္းသြားတယ္
    စိတ္အညစ္အေၾကးစတင္တယ္
    ဘုရားရွင္ကစိတ္ေဖာက္ျပန္မွဳလို႔
    ျပင္းျပင္းထန္ထန္ရွဳတ္ခ်ေဟာေတာ္
    မူတယ္
#ျမင္စိတ္ေပၚမွာ  စိတၲဝိပၸလႅာသ   အသိမွားေတြစတင္ဖုံးလႊမ္းသြားတ့ဲအခါသညာဝိပၸလႅာသအမွတ္မွားလည္းဆက္ျဖစ္လာတယ္္
    စိတ္အညစ္အေၾကးေတြဆက္ဖုန္း
     လႊမ္းျပန္တယ္္
    ဘုရားရွင္ကအမွတ္္ေဖာက္ျပန္မွဳလို႔
    ျပင္းျပင္းထန္ထန္ရွဳတ္ခ်ေဟာေတာ္
    မူတယ္
# ျမင္စိတ္ေပၚမွာ  စိတၲဝိပၸလႅာသ   အ
   သိမွားေတြစတင္ဖုံးလႊမ္း
    သညာ ဝိပၸလႅာသအမွတ္မွားေတြဖုံး
    လႊမ္းသြားတဲ႔အခါဒိ႒ိ ဝိပၸလႅာသ
     အယူမွားေတြျဖစ္ကုန္ပါေရာ                          ္
    စိတ္အညစ္အေၾကးေတြအျပည့္ဖုံး
     လႊမ္းသြားၿပီျဖစ္လို႔အမွန္ကိုမျမင္
      နိုင္ေတာ့ပါဘူး                              ္
    ဘုရားရွင္ကအယူေဖာက္ျပန္မွဳလို႔
    ျပင္းျပင္းထန္ထန္ရွဳတ္ခ်ေဟာေတာ္
    မူတယ္

@ဒီတရားဆိုးေတြျဖစ္ရျခင္းက
    ျမင္သိစိတ္မွာယွဉ္ျဖစ္တဲ႔မနသိကာ
    ရကစတာ
အရိယာတရားမနာၾကားဘူးလို႔
အရိယာတရားမွာမလိမၼာလို႔
 အရိယာတရားျဖင့္မယဉ္ေက်းအပ္လို႔
# ျမင္သိစိတ္မွာအေယာနိေသာမနသိ
    ကာရယွဉ္ျဖစ္သြားလို႔
#ျမင္စိတ္ကိုငါ,ငါျမင္တာလို႔ 
နွလုံးသြင္းမွားသြားတဲ႔အတြက္
အနိစၥ(မခိုင္ၿမဲျခင္းသေဘာလကၡဏာ)
ကိုမေတြ႔ျမင္ပဲ
      (၁)ၿမဲတယ္လို႔အသိမွား
      (၂)ၿမဲတယ္လို႔အမွတ္မွား
      (၃)ၿမဲတယ္လို႔အယူမွား
ဒုကၡ(မေကာင္းတဲ႔ သေဘာလကၡဏာ)
ကိုမေတြ႕ျမင္ပဲ
         (၁)ေကာင္းတယ္လို႔အသိမွား
         (၂)ေကာင္းတယ္လို႔အမွတ္မွား
         (၃)ေကာင္းတယ္လို႔အယူမွား
အနတၱ(သူ႔သေဘာသူေဆာင္တဲ႔ သေဘာလကၡဏာ)ကိုမေတြ႕ျမင္ပဲ
           (၁)ပိုင္ဆိုင္တယ္လို႔အသိမွား
           (၂)ပိုင္ဆိုင္တယ္လို႔အမွတ္မွား
           (၃)ပိုင္ဆိုင္တယ္လို႔အယူမွား
အသုဘသေဘာေဆာင္တဲ႔ရုပ္တရား
(ဝိညာဏ္ျခယ္သအပ္ေသာသဝိညာဏကအသုဘ   သံယုတၲ  ပါ    ရွဳ)ကို
မေတြ႕ျမင္ပဲ
      (၁)တင့္တယ္တယ္လို႔အသိမွား
      (၂)တင့္တယ္တယ္လို႔အမွတ္မွား
      (၃)တင့္တယ္တယ္လို႔အယူမွား
ေတြဟာပုထုဇဉ္ေတြရဲ႕သဏၭာန္မွာျဖစ္ေပၚေနၾကေလရဲ႕

@ဒါေတြရဲ႕အရင္းခံက
    မ်က္စိနဲ႔အဆင္းတိုက္ဆုံတဲ႔အခါ
    ျမင္သိစိတ္ျဖစ္ေပၚတယ္
     ဆိုတဲ႔အရိယာတရား
      ခႏၶာကိုညႊန္ျပတဲ႔တရား
      ရွဳျမင္အပ္တဲ႔တရားကို
မသိလို႔       သေဘာမေပါက္လို႔
မျမင္လို႔       မရွဳတတ္လို႔
ဝိပႆနာ    ( ျမင္ေနၾကအျမင္မ်ဳိးမဟု
တ္ပဲထူးစြာဉာဏ္ျဖင့္ရွဳျမင္ျခင္း)မလုပ္
တတ္ၾကလို႔ပါပဲ

@အဆင္းေတြအသံေတြအနံ႔ေတြအရသာေတြထိစရာေတြသေဘာတရားေတြကအာရုံအျဖစ္နဲ႔ေက်းဇူးျပဳလိုက္လို႔
ေပၚလာတဲ႔အာရုံသိစိတ္
သူနဲ႔ယွဉ္ျဖစ္တဲ႔ေဝဒနာသညာသခၤါရ
ေတြကိုတရားလို႔သိဖို႔သေဘာေပါက္ေအာင္အရိယာတရားနာၾကားဖို႔
ေယာနိေသာမနသိကာရ(ေလ်ာ္စြာနွလုံးသြင္းသည့္သေဘာ)နွင့္အတူရွဳျမင္က်င့္ပြားျခင္း
ထိုမွန္စြာရွဳျမင္ျခင္းေၾကာင့္သိျမင္လာသည့္အျမင္တြင္စိတ္၌တရားဆိုးတရားညစ္မ်ားဆက္လက္ျဖစ္ေပၚျခင္းရွိမရွိ
စသည္တို႔ကိုမိမိသဏၭာန္၌ကိုယ္တိုင္ျဖည့္ဆည္းအပ္ပါတယ္
ဆည္းပူးအပ္ပါတယ္
ရွဳျမင္က်င့္သုံးအပ္ပါတယ္

_/|\_ရဟန္းတို႔။
ခႏၶာဓါတ္အာယတနရွိသမ်ွကိုလည္းအထင္မမွား။
ထိုခႏၶာဓါတ္အာယတနရွိသမ်ွ၌လည္းအထင္မမွား။
ထိုခႏၶာဓါတ္အာယတနရွိသမ်ွမွလည္းအထင္မမွား။
ငါ၏ခႏၶာဓါတ္အာယတနဟုလည္းအထင္မမွား။
ထိုရဟန္းသည္ဤသို႔အထင္မမွားသည္ျဖစ္၍ေလာက၌အဘယ္အရာကိုမ်ွမစြဲလမ္း။
မစြဲလမ္းေသာ္မေတာင့္တ။
မေတာင့္တေသာ္မ်က္ေမွာက္ဘဝ၌ပင္ကိေလသာမွၿငိမ္းေအး၏။
###သံယုတၲနိကာယ္>သဠာယတနဝဂၢ>ပ႒မသမုဂၣါတသပၸါယသုတ္ေတာ္အားနာယူနွလုံးသြင္းလ်က္

                     #ေမတၲာအားျဖင့္
                                            #တိုးတိုး
္

###ထူးစြာရွဳျခင္းဆိုသည္မွာ###
       **********************
@ေလာကႀကီးလို႔အမ်ားေျပာဆိုေန
    ၾကတဲ႔
     ေလာကႀကီးလို႔အမ်ားသိျမင္ေနတဲ႔
     အျပင္အပအရာေတြအားလုံးဟာ
အာရုံေပးဝတၳဳမ်ားသာျဖစ္ပါတယ္
       ဘယ္အရာေၾကာင့္ပဲျဖစ္ျဖစ္
        ဘာေၾကာင့္ပဲျဖစ္ျဖစ္
မိမိတို႔သႏၲာန္မွာေတာ့အာရမၼဏပစၥယ
သတၲိရဲ႕အစြမ္းေၾကာင့္ျဖစ္ေပၚလာတာက  ျမင္သိစိတ္/ၾကားသိစိတ္မ်ွသာျဖစ္
ေပၚလာတာအမွန္စစ္စစ္
       "ရူပါယတနံ-ရူပါရုံသည္-စကၡဳဝိညာဏဓာတုယာ-စကၡဳဝိညာဏဓါတ္အားလည္းေကာင္း
တံသမၸယုတၲကာနံ-ထိုစကၡဳဝိညာဏ
ဓါတ္နွင့္သမၸယုတ္ျဖစ္ကုန္ေသာ
ဓမၼာနဥၥ-ေစတသိက္တရားတို႔အား
လည္းေကာင္း
အာရမၼဏပစၥေယန-အာရမၼဏပစၥယ
သတၲိျဖင့္
ပစၥေယာ-ေက်းဇူးျပဳႏိုင္သည္
ေဟာတိ-ျဖစ္၏"
လို႔ဘုရားရွင္ကတရားျဖစ္စဉ္ကိုျမင္ျပ
တယ္      ေဟာညႊန္တယ္
      ေလာကႀကီးတစ္ခုလုံးဘာေတြဘ
ယ္ေလာက္မ်ားမ်ား
       သိစရာ  မွတ္စရာ  ေလ့့လာစရာ
ေတြဘယ္လိုမ်ားမ်ား
        အဆင္းရယ္  အသံရယ္   အနံ႔ရ
        ယ္   အရသာရယ္   ထိေတြ႕စရာ
        ရယ္     သေဘာတရားရယ္    ဒီ
        ေျခာက္မ်ဳိးသာလ်င္ရွိပါတယ္လို႔
အရိယာပညာနဲ႔ေဝဖန္ပိုင္းျခားျပပါတယ္
္
#အရိယာပညာနဲ႔ေလာကႀကီးကိုေလ့လာဆန္းစစ္မယ္ဆိုရင္ေတာ့
®®®အာရုံေျခာက္ပါးထက္မပိုပါ
          သိစရာေျခာက္မ်ဳိးသာလ်င္ရွိပါ
           တယ္
®®®ထိုေျခာက္မ်ဳိးသည္လည္း ့အာရမၼဏပစၥယသတၲိရဲ႕အစြမ္းေၾကာင့္ျဖစ္ေပၚလာသည့္အာရုံသိစိတ္အျဖစ္
သာမိမိသႏၲာန္၌အမွန္တစ္ကယ္ျဖစ္ေပၚပါတယ္
          ဒီထက္မပိုဘူး
          ဒါထက္လည္းေလ်ာ့လို႔မရဘူး
          အဲဒါလူတိုင္းအတြက္အမွန္
          ဒါကန္႔သတ္ခ်က္မရွိတဲ႔ခြ်င္းခ်
က္မရွိမွန္တဲ႔အမွန္
            ဘယ္လိုလူမ်ဳိးျဖစ္ျဖစ္   ဘယ္
ေနရာမွာျဖစ္ျဖစ္       ဘာပဲလုပ္ေနေန
ဓမၼျဖစ္စဉ္ကတစ္ခုတည္းေသာအမွန္
အာရုံသိစိတ္သာလ်င္ျဖစ္ေပၚေၾကာင္း
ကိုအရိယာပညာနဲ႔ျမင္ျပတယ္
           အရိယာပညာကိုသေဘာေပါ
က္နားလည္သြားသူေတြကိုအာရုံသိစိတ္ကို၎   ေဝဒနာကို၎   သေဘာ
တရားကို၎   ရုပ္ကို၎   အထူးအား
ျဖင့္ရွဳျမင္ေစပါတယ္္
              အရိယာပညာမရပဲဝိပႆနာ
မရွဳတတ္ပါ
              အရိယာပညာကိုသေဘာေပါ
က္သိျမင္ျခင္းမရွိပဲသတိပ႒ာန္က်င့္ပြားပါကအရိယမဂ္ထြက္ေစနိုင္ေသာအားႀကီးသည့္ဝိပႆနာမျဖစ္ပါ
               ထိုအခ်က္ကိုအထူးဂရုျပဳရ
ပါမယ္
              ဘုရားျဖစ္ေတာ္မူစဗုဒၶသည္
"တစ္ေလာကလုံးသည္အဝိဇၨာျဖစ္၏
  ငါသာလ်င္ ဝိဇၨာျဖစ္၏ "ဟုဥဒါန္းက်ဴး
ရင့္ခဲ႔ၿပီးေလးဆယ့္ငါးဝါကာလပါတ္လုံး
သတၲဝါတို႔အမွန္တရားကိုသိျမင္ေစရန္္မေနမနားေဟာၾကားညႊန္ျပသိျမင္ေစျခင္းကိုေထာက္ရွဳလ်င္တရားေတာ္တို႔အားဦးစြာနာၾကားဖို႔ရာလြန္စြာမွအေရးႀကီးလွပါတယ္
     
@ကိုယ့္သႏၲာန္မွာျဖစ္ေပၚေနတဲ႔အာရုံ
သိစိတ္ေတြကိုတရားျဖစ္ေပၚေနျခင္းဟုသိရပါမယ္
      ဒါေၾကာင့္တရားနဲ႔လြတ္ေနတဲ႔အခ်ိ
န္ရယ္လို႔မရွိပါ
        တရားလို႔သိသလား မသိသလား
ဆိုတာပဲရွိမယ္
         တရားကိုရွဳသလားေမ႔ေနသလာ
းဆိုတာကြာျခားလိမ့္မယ္
          မရွဳတတ္ရင္
          မရွဳမိရင္ေလာ/ေဒါ/ေမာ   ေတြ
ဝင္ယွဉ္လိမ့္မယ္      ဥပါဒါနကၡႏၶာေတြ
ဆက္ျဖစ္မယ္      အာသေဝါတရားယို
စီးမယ္      သံသရာလည္မယ္
            တရားေတာ္ေတြကိုနားလည္
သေဘာေပါက္သြားလို႔အာရုံသိစိတ္ေတြဟာတရားျဖစ္တယ္  ယွဉ္ဖက္ခံစားမွဳသေဘာမွတ္သားမွဳသေဘာေတြဟာရွဳျမင္ရမဲ႔တရားေတြျဖစ္တယ္ဆိုတာကိုသိျမင္ၿပီးဗုဒၶဖြင့္ေပးတဲ႔အရိယာသာဝကမ်က္စိနဲ႔ ဝိပႆနာရွဳလိုက္ေတာ့
ခ်ဳပ္ေပ်ာက္သြားတဲ႔သေဘာအမွန္
"အနိစၥလကၡၡဏာ"ကို ေတြ႕ျမင္ရမွာျဖစ္တယ္
           "အနိစၥလကၡၡဏာ"ကုိသိ္လိုက္
တဲ႔အျမင္ဟာဝိပႆနာဉာဏ္မည္တယ္   
    ®®®တစ္ကယ္မွန္ကန္တဲ႔ဝိပႆနာဉာဏ္အျမင္ဟာရွဳခ်က္တစ္ခ်က္တိုင္းမွာအာရုံသိစိတ္ခ်ဳပ္ေပ်ာက္တာေရာယွဉ္ဖက္ေဝဒနာသညာေတြခ်ဳပ္ေပ်ာက္တာေရာ
အာရုံခံရုပ္သတၲိေတြခ်ဳပ္ေပ်ာက္တာေရာ        စိတ္မွာလာထင္တဲ႔ပုံရိပ္ေတြ                ခ်ဳပ္ေပ်ာက္တာေရာ     
ကိေလသာကင္းေနတဲ႔စိတ္ရဲ႕အေျခအေနတစ္ရပ္ကိုေရာ       ထင္ထင္ရွားရွားသိျမင္သြားပါတယ္
®®®အဲဒီဝိပႆနာဉာဏ္အျမင္ဟာ
          ခႏၶာတို႔ခ်ဳပ္ဆုံးရာ
           ကိေလသာအာသေဝါတို႔ကင္း
            စင္ရာ
             ပကတိအရွိတရားျဖစ္တဲ႕ခ်ဳပ္
             ၿငိမ္းရာကိုသိျမင္ဖို႔ရာပထမ
ေျခလွမ္းပင္ျဖစ္ပါတယ္

#ဝိပႆနာတရားအားထုတ္ျခင္းအတြက္မွန္ကန္ေသာသေဘာထားအျမင္မွန္ကန္ေသာအရွဳခံအာရုံတို႔ကိုဉာဏ္အျမင္ေပါက္ေစရန္ညႊန္အပ္ေသာဝိသုဒၶိမဂ္>ပညာဘူမိနိေဒၵသ>ပညာ၏ျဖစ္ရာဘုံ>အာရုံကိုျပဆိုခ်က္တို႔ကိုအထူးအားျဖင့္ေရွ႕ဦးစြာေလ့လာသုံးသပ္အပ္ပါေၾကာင္း

                        #ေမတၲာအားျဖင့္
                                          #တိုးတိုး

###တဏွာႀကီးစိုးေသာစိတ္ျဖင့္မထင္အပ္###
      ***********************
@အရိယာတရားမနာၾကားအပ္ေသာ
  အရိယာတရား၌မလိမၼာေသာ
  အရိယာတရားျဖင့္မယဉ္ေက်းေသာသူတို႔၌
မိမိတို႔သႏၲာန္တြင္ျဖစ္ေပၚလ်က္ရွိေသာတရားကိုမသိမျမင္ၾကေခ်။
#အစဉ္အဆက္အေလ့အထျဖစ္ခဲ႔ေသာအျပင္အပအာရုံတို႔အေပၚ၌သာလ်င္က်က္စားလ်က္
မိမိအတြင္းသေဘာ၌အမွန္တစ္ကယ္ျဖစ္ေပၚေနသည့္အာရုံတရားတို႔၌စြဲမွတ္ကပ္ညိမွဳတဏွာျဖင့္ၿပီးေသာဥပါဒါနကၡႏၶာတို႔ျဖစ္ေပၚေနျခင္းကိုမူမသိတတ္ၾကေခ်။

#ဗုဒၶ၏ပဉၥကၡႏၶာဟုေဟာၾကားျခင္းသည္လည္းေကာင္း
  ပဉၥဳပါဒါနကၡႏၶာဟုေဟာၾကားျခင္းသည္လည္းေကာင္း
  သစၥာတရားကိုသိျမင္ေစျခင္းအလို႔ငွာေဟာၾကားမွဳမ်ားသာျဖစ္ေလ၏။

#မခြ်တ္မယြင္းအမွန္။ဧကန္အမွန္။အရွိအမွန္တရားမ်ားျဖစ္ေသာသစၥာေလးပါးတရားတို႔အားေရွးဦးစြာသုတမယဉာဏ္အရာအားျဖင့္သိအပ္ေသာေၾကာင့္ဘုရားအျဖစ္ေရာက္ေတာ္မူၿပီးစတင္ေဟာၾကားအပ္ေသာဓမၼစကၠပဝတၲနသုတၲံျဖင့္ဓမၼစည္ႀကီးစတင္တီးလ်က္ဓမၼဒီပိကာတရားဆီမီးအလင္းေရာင္ႀကီးကိုစတင္ျဖန္႔က်က္ေတာ္မူခဲ႔ေလ၏။
***ဤ၌ေဟာျပညႊန္မွဳအစုစုကိုေဒသနာအားျဖင့္၎အနက္အဓိပၸါယ္ကိုမိမိသႏၲာန္အမွန္ျဖစ္ေနသည့္ခႏၶာသေဘာမ်ားကိုရွဳျမင္လ်က္၎သုံးသပ္နိုင္စြမ္းရွိပါလ်င္အရိယာသစၥာတို႔ကိုသိျမင္ဘေဘာေပါက္လ်က္ဉာဏ္ပညာအားျဖင့္သာလိုက္ပါသုံးသပ္လ်က္အဆင့္ဆင့္ျမင့္ေသာအသိဉာဏ္မ်ားျဖစ္ေစနိုင္သည့္တရားေတာ္မ်ားသာတည္းဟုသိျမင္နားလည္နိုင္ေပ၏။

#စင္စစ္ခႏၶာသည္လည္းေကာင္းဥပါဒါနကၶႏၶာသည္လည္းေကာင္းပရမတၳတရားသာလ်င္ျဖစ္လ်က္အရိယာတို႔သိအပ္ေသာဒုကၡသစၥာမည္ေပ၏။(မဟာသတိပ႒ာနသုတၲံႀကီးအားေသခ်ာက်နနာယူနွလုံးသြင္းအပ္ကုန္၏)

#ပရမတၳတရားေလးပါးဟုေဟာညႊန္အပ္ေသာ
စိတ္။ေစတသိက္။ရုပ္။နိဗၺာန္  တို႔တြင္စိတ္ေစတသိက္ရုပ္သုံးပါးသည္ခႏၶာငါးပါးအေပါင္းအစုျဖစ္တည္မွဳကိုညႊန္းဆိုၿပီးနိဗၺာန္သည္ထိုခႏၶာတို႔ခ်ဳပ္မွဳၿငိမ္းမွဳကိုညႊန္ပါသည္။

#ထို႕ေၾကာင့္မ်က္ေမွာက္၌ဧကန္စင္စစ္ျဖစ္ေပၚေနေသာခႏၶာတရားအားလည္းေကာင္းအရိယာတရား၌မလိမၼာမယဉ္ေက်းေသးေသာသူ၌တဏွာမာနဒိ႒ိတို႔ျဖင့္ယွဉ္ျဖစ္ေသာဥပါဒါနကၡႏၶာတရားအားလည္းေကာင္းမိမိသႏၲာန္ဉာဏ္စိုက္လ်က္ရွဳျမင္အပ္ေသာတရားအျဖစ္ညႊန္ပါသည္။

#အေၾကာင္းကိုစြဲလ်က္ျဖစ္ေပၚလာေသာထိုတရားတို႔သည္အက်ိဳးအားေလ်ာ္စြာေပ်ာက္ပ်က္ကုန္ဆုံးသြားၾကသည္ကိုအမွန္အတိုင္းသိျမင္သေဘာေပါက္ေစရန္ညႊန္သည့္ခႏၶာနွင့္ဥပါဒါနကၡႏၶာတို႔သည္ဒုကၡသစၥာထိုက္ေသာပရမတၳတရားမ်ားသာလ်င္ျဖစ္ပါ၏။

#ထိုပရမတၴတရားမ်ားသာစင္စစ္ဧကန္ျဖစ္ေသာခႏၶာသည္လ
ည္းေကာင္းဥပါဒါနကၶႏၶာသည္လည္းေကာင္းခ်ဳပ္ျခင္းၿငိမ္းျခင္းကိုရွဳျမင္သေဘာေပါက္နားလည္မွသာလ်င္ပရမတၴတရားျဖစ္ေသာနိဗၺာန္ကိုခႏၶာတို႔ခ်ဳပ္ၿငိမ္းလ်က္တဏွာကင္းစင္ေသာဉာဏ္အျမင္ျဖင့္သိျမင္မ်က္ေမွာက္ျပဳႏိုင္ေပမည္။

#တဏွာႀကီးစိုးလ်က္ဥပါဒါနကၡႏၶာတို႔ျဖစ္ေပၚေနေသာပုထုဇဉ္တို႔၏သႏၲာန္၌အရိယသစၥာတရားတို႔သည္မထင္နိုင္ၾကကုန္။

#အစအလည္အဆုံးေကာင္းျခင္းသုံးျဖာျဖင့္ျပည့္စုံၿပီးျဖစ္ေသာဓမၼသေဘာတို႔ကိုေသခ်ာက်နေဟာညႊန္ျပေတာ္မူေသာျမတ္ဗုဒၶ၏ေဒသနာအားကိုေကာင္းစြာယူလ်က္မိမိတို႔၏ဉာဏ္ပညာမ်က္စိကိုစတင္ဖြင့္အပ္ပါသည္။

_/|\_သံယုတၲနိကာယ္>
ခႏၶဝဂၢသံယုတ္
ပုဏၰမသုတၲံအားခႏၶာဥပါဒါနကၡႏၶာတို႔၌ဉာဏ္အျမင္ရွင္းေစရန္ေသခ်ာက်နနာယူအပ္ပါေၾကာင္း

#Commentတြင္မဟာသတိပ႒ာနသုတၲံအားယွဉ္တြဲသုံးသပ္နိုင္ပါရန္တင္ျပအပ္ပါသည္။

###ဝန္နွင့္ဝန္ေဆာင္သူဝန္ေဆာင္ေၾကာင္း###
      ***********************
@စင္စစ္လူသားတို႔အားအမွန္တစ္ကယ္ေလးေနေစသည့္ဝန္ဆိုသည္မွာ"ဥပါဒါနကၡႏၶာ"တို႔ပင္ျဖစ္ေလ၏။

#ဥပါဒါနကၡႏၶာဟုေဟာညႊန္အပ္ေသာတရားသေဘာသည္ထိုထိုျဖစ္ရာအာရုံတို႔၌နွစ္သက္ကပ္ၿငိလ်က္ျဖစ္ေပၚေနေသာစိတ္တို႔ပင္ျဖစ္ေလ၏။

#မ်က္စိအဆင္းတိုက္ဆုံမွဳေၾကာင့္ျဖစ္ေပၚလာေသာျမင္စိတ္(စကၡဳဝိညာဏ္)ထိုသုံးမ်ိဳးေပါင္းဆုံမွဳ၏ဓမၼျဖစ္စဉ္ေဝဒနာ(စကၡဳသမၹႆဇာ)ျဖစ္ေပၚမွဳ၌နွစ္သက္ကပ္ညိမွဳျဖင့္စိတ္အစဉ္သည္ရုပ္သေဘာအေပၚ၌၎ေဝဒနာသေဘာအေပၚ၌၎သညာသေဘာအေပၚ၌၎သခၤါရသေဘာအေပၚ၌၎ဝိညာဏ္သေဘာအေပၚ၌၎ဥပါဒါနကၡႏၶာတရားမ်ားျဖစ္ေပၚလ်က္ရွိၾကေလ၏။
***အာရုံသိစိတ္တို႔အေပၚႏွစ္သက္ကပ္ညိလ်က္ဆက္လက္ျဖစ္ေပၚေနေသာစိတ္ျဖစ္စဉ္မ်ားဟုနားလည္အပ္၏။
***ထိုစိတ္တို႔ဟုညႊန္ျပမွဳ၌ရုပ္မပါဟုမထင္အပ္။"ေဟတူေဟတုသမၸယုတၲကာနံဓမၼာနံ"ဟိတ္ဟုဆိုအပ္ေသာေလာဘေဒါသေမာဟအေလာဘအေဒါသအေမာဟေစတသိက္တို႔ႏွင့္ယွဉ္လ်က္ေဝဒနာသညာသခၤါရဝိညာဏ္တရားတို႔ျဖစ္ေပၚလာၾကေသာအခါ
"တံသမု႒ာနာနဉၥရူပါနံ"ထိုတရားတို႔ျပ႒ာန္းအပ္ေသာထိုစိတ္ေစတသိက္တို႔ေၾကာင့္ျဖစ္ေသာရုပ္တရားတို႔သည္"ေဟတုပစၥေယနပစၥေယာ"ဟိတ္တရားတို႔၏ေက်းဇူျပဳတတ္ေသာသေဘာျဖင့္ျဖစ္ေပၚ၍လာၾကကုန္၏။လို႔ရွင္းလင္းစြာေဟာၾကားထားအပ္ပါသည္။
***အာရုံသိစိတ္တစ္ခုမွာေလာဘေရေသာက္ျမစ္ကေထာက္ပံ႕လိုက္တာနဲ႕ဥပါဒါနကၡႏၶာစိတ္ေတြျဖစ္ေပၚလာၿပီးျဖစ္ပါတယ္
ေမာဟဟိတ္အေထာက္အပံ႕ေၾကာင့္ထိုဥပါဒါနကၡႏၶာစိတ္ေတြျဖစ္ေပၚလာျခင္းကိုတရားအျဖစ္မသိမျမင္ပဲထိုထိုအာရုံတို႔အေပၚ၌သာစြဲမွတ္ကပ္ၿငိလ်က္ႀကိဳက္ေလာဘမႀကိဳက္ေဒါသအမွန္မသိမွဳေမာဟေစတသိက္တို႔ကသာဆက္လက္ေထာက္ပံ႔လ်က္ဆက္ျဖစ္ေနေသာစိတ္နွင့္ထိုစိတ္ျပ႒ာန္းေသာရုပ္တို႔သည္ဥပါဒါနကၡႏၶာမ်ားသာျဖစ္ၾကေလ၏။

#စင္စစ္ထိုစိတ္မ်ားေၾကာင့္ပင္ေသာကပရိေဒဝဒုကၡေဒါမနႆဥပါယာသတရားတို႔စဉ္ဆက္မျပတ္ျဖစ္ေပၚလာေၾကာင္းမွာထင္ရွားေလ၏။ထို႔ေၾကာင့္ဝန္ဆိုသည္မွာဥပါဒါနကၡႏၶာတို႔ပင္ျဖစ္ေလ၏။

#အမည္နာမပညတ္တို႔ကိုသာအမွန္ထင္လ်က္အမ်ိဳးအႏြယ္ဂုဏ္ျဒပ္သတ္မွတ္ခ်က္တို႔၌အမွတ္ျပဳလ်က္ခံယူေနသူကို"ပုဂၢိဳလ္"ဟုဆိုအပ္၏။
"ပုဂၢိဳလ္"ဟုဆိုသူသည္ဝန္ေဆာင္သမားမည္၏။
***အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္"ပုဂၢိဳလ္""သတၲဝါ"မဟုတ္ေသာတရားသက္သက္သာလ်င္ျဖစ္ေသာခႏၶာငါးပါးသေဘာတို႔ကိုမသိမျမင္ပဲဥပါဒါနကၡႏၶာတို႔ျဖစ္လ်က္ေသာကပရိေဒဝဒုကၡေဒါမနႆဥပါယာသတရားတို႔စဉ္ဆက္မျပတ္ျဖစ္ေပၚေနေလ့ရွိၾကေသာေၾကာင့္သာတည္း။

#ထို္ိထိုျဖစ္ရာအာရုံတို႔၌နွစ္သက္တတ္ေသာတဏွာသည္
ဝန္ယူရျခင္း၏အေၾကာင္းအေျခခံတရားျဖစ္ေလ၏။ထိုဝန္တို႔သည္စြဲလမ္းကပ္ၿငိမွဳတဏွာေၾကာင့္ျဖစ္၏။

#ထိုထိုျဖစ္ရာအာရုံတို႔၌နွစ္သက္တတ္ေသာတဏွာနွင့္တစ္ကြျဖစ္ေပၚလာေသာစိတ္အေျခအေနတို႔ကိုသိေအာင္ျမင္ေအာင္ရွဳရမည္ျဖစ္သည္။
***ထိုျဖစ္ရာအာရုံတို႔၌ျဖစ္ေပၚျဖစ္ေပၚ၍လာေသာစိတ္တို႔ကိုျဖစ္ခိုက္တည့္တည့္ရွဳျမင္နိုင္ပါလ်င္ထိုစိတ္၏ခ်ဳပ္ျခင္းကိုဝိပႆနာဉာဏ္အျမင္ျဖင့္ေတြ႕ျမင္ရေပမည္။
***ထိုခ်ဳပ္ျခင္းကိုသိျမင္သည့္စိတ္၌တဏွာဝင္ယွဉ္ျခင္းမရွိေၾကာင္းထင္ရွားသိနိုင္ေလ၏။
***ထိုရွဳစိတ္အားေကာင္းလာလ်င္ေကာင္းသေလာက္တဏွာျဖစ္ခြင့္နည္းပါးလာေလ၏။
***ဘာဝနာအားေကာင္းလ်င္ေကာင္းသေလာက္"အာေသဝနပစၥယသတၲိ"ေက်းဇူးျပဳမွဳျဖင့္ဓမၼာရုံအားလုံးတို႔တြင္အျမတ္ဆုံးဟုေဟာညႊန္ေတာ္မူေသာနိဗၺာန္အာရုံသည္"ဥပနိႆယပစၥယသတၲိ"ျဖင့္ေက်းဇူးျပဳသည္ရွိေသာ္တဏွာ၏ကုန္ျခင္းသို႔ေရာက္ေလ၏။

#ထိုတဏွာကုန္ျခင္းေၾကာင့္ဝန္တို႔ကိုခ်ခဲ႔သည္မည္၏။
တနည္းဥပါဒါနကၡႏၶာတို႔ခ်ဳပ္ၿငိမ္းခဲ႔ေလၿပီဟုသိအပ္၏။
***ထိုဥပါဒါနကၡႏၶာတို႔ခ်ဳပ္ၿငိမ္းၿပီးေသာ
တနည္းအားျဖင့္တဏွာအႂကြင္းမဲ႔ခ်ဳပ္ၿငိမ္းလ်က္အာရုံတို႔၏သေဘာအမွန္ကိုသိသည့္အေမာဟေစတသိက္(ပညိေႁႏၵေစတသိက္=ဝိဇၨာ)အၿမဲယွဉ္သည့္စိတ္သည္ၿငိမ္းေအးမွဳႏွင့္သာယွဉ္လ်က္ခ်မ္းသာကိုသာေဆာင္ေလ၏။

#ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ားလည္းမိမိတို႔သႏၲာန္အမွန္ျဖစ္ေနသည့္ခႏၶာအစဉ္ေပၚဉာဏ္သက္ဝင္ရွဳျမင္လ်က္ဝန္တို႔ကိုခ်ထားၿပီးလ်င္ၿငိမ္းေအးေသာစိတ္ျဖင့္ေနနိုင္ၾကပါေစေၾကာင္း

                              #ေမတၲာအားျဖင့္
                                       #တိုးတိုး

###ရပ္တည္မေနဘဲအားမထုတ္ဘဲ###
        *****************
@မ်က္စိအာယတန
စကၡဳဝိညာဏ္စကၡဳသမၹႆ     ဇာေဝဒနာျဖစ္ေပၚျခင္းတို႔၌တဏွာဥပါဒါန္ကမၼဘဝတို႔ျဖင့္အလ်ဉ္မျပတ္ျဖစ္ေနေသာသံသရာသေဘာကိုသိအပ္၏။
နား၌နွာ၌လ်ွာ၌ကိုယ္၌စိတ္၌ထိုဓမၼျဖစ္စဉ္အလ်ဉ္မျပတ္ျဖစ္ေနျခင္းမ်ားသည္သံသရာဝဲၾသဃအတြင္းလည္ပတ္ျခင္းမည္ေလ၏။

###ထိုသေဘာတို႔အေပၚမသိမျမင္ဘဲရပ္တည္ေနလ်င္ေအာက္သံသရာသို႔နစ္ျမဳတ္ရာ၏။

###ထိုသေဘာတို႔အေပၚမသိမျမင္ပဲအားထုတ္လုံ႕လျပဳေသာ္အထက္သံသရာသို႔ေမ်ာပါေလရာ၏။

_/|\_စင္စစ္ထိုတရားတို႔သည
္ခႏၶာအာယတနဓါတ္သဘာဝသက္သက္မ်ွ
အေၾကာင္းစုံညီညြတ္၍ျဖစ္ေပၚလာၿပီးလ်င္ေပ်ာက္ပ်က္ကုန္ဆုံးသြားေသာဒုကၡသက္သက္ဆင္းရဲအစုအေဝးမ်ွသာျဖစ္ေၾကာင္းပိုင္းျခားသိအပ္၏။

#ထိုတရားတို႔၏ျဖစ္စဉ္အတြင္း၌သာစြဲမက္ကပ္ညိသက္ေရာက္ရပ္တည္ေနလ်င္နစ္ျမဳတ္မည္သာတည္း

#ထိုတရားတို႔ဆက္လက္ျဖစ္ေပၚေနေအာင္အားထုတ္ေနပါလ်င္လည္းသံသရာၾသဃ၌ေမ်ာေနဦးမည္သာတည္း

#ထိုတရားတို႔၏ျဖစ္ျခင္းဟူသမ်ွသည္ခ်ဳပ္ျခင္းသာလ်င္အဆုံးရွိေၾကာင္းထူးစြာသိလ်က္ထိုဒုကၡအစုကိုပိုင္းျခားသိအပ္ျခင္းသည္သာသံသရာဝဲၾသဃမွလြတ္ေၾကာင္းတည္း။

_/|\_ထို႔ေၾကာင့္ဗုဒၶသည္
"ငါသည္ရပ္တည္မေနဘဲအားမထုတ္ဘဲသံသရာအယဉ္ၾသဃကိုကူးေျမာက္ခဲ႔၏"ဟုမိန္႔ဆိုေလ၏။

၁-ေဒဝတာသံယုတ္

၁-နဠဝဂ္

၁-ၾသဃတရဏသုတ္

၁။ အကြၽႏု္ပ္သည္ ဤသို႔ ၾကားနာခဲ့ရပါသည္- အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သာဝတၳိျပည္ အနာထပိဏ္သူေဌး၏ အရံျဖစ္ေသာ ေဇတဝန္ေက်ာင္းေတာ္၌ (သီတင္းသံုး) ေနေတာ္မူ၏၊ ထိုအခါ နတ္သားတစ္ေယာက္သည္ ညဥ့္ဦးယံလြန္ၿပီးေသာ (သန္းေခါင္ယံ) အခ်ိန္၌ အလြန္ႏွစ္သက္ဖြယ္ေသာ အဆင္းရွိသည္ ျဖစ္၍ ေဇတဝန္တစ္ေက်ာင္းလံုးကို (ကိုယ္ေရာင္ကိုယ္ဝါျဖင့္) ထြန္းလင္းေစလ်က္ ျမတ္စြာဘုရားအထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ရွိခိုးၿပီးလွ်င္ တစ္ခုေသာေနရာ၌ ရပ္တည္ကာ ျမတ္စြာဘုရားအား ''အသွ်င္- အသွ်င္ဘုရားသည္ အဘယ္သို႔ေသာ အေၾကာင္းအားျဖင့္ သံသရာအယဥ္ 'ၾသဃ'ကို ကူးေျမာက္ေတာ္မူခဲ့ပါသနည္း''ဟု ေလွ်ာက္၏၊ ဒါယကာနတ္သား ငါသည္ ရပ္တည္မေနဘဲ အားမထုတ္ဘဲ သံသရာအယဥ္ 'ၾသဃ'ကို ကူးေျမာက္ခဲ့၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။ ''အသွ်င္- အသွ်င္ဘုရားသည္ အဘယ္သို႔လွ်င္ ရပ္တည္မေနဘဲ အားမထုတ္ဘဲ သံသရာအယဥ္ 'ၾသဃ'ကို ကူးေျမာက္ေတာ္မူခဲ့ပါသနည္း''ဟု (ေလွ်ာက္၏)၊ ဒါယကာနတ္သား ငါသည္ အၾကင္အခါ၌ ရပ္တည္ေန၏၊ ထိုအခါ နစ္ျမဳပ္ရ၏၊ အၾကင္အခါ၌ အားထုတ္၏၊ ထိုအခါ ေမ်ာပါး ရ၏၊ ဒါယကာနတ္သား ဤသို႔လွ်င္ ငါသည္ ရပ္တည္မေနဘဲ အားမထုတ္ဘဲ သံသရာအယဥ္ 'ၾသဃ'ကို ကူးေျမာက္ခဲ့၏ဟု (ေဟာေတာ္မူ၏)။

''သတၱေလာက၌ ရပ္တည္ မေနဘဲ အားမထုတ္ဘဲ တဏွာကို ကူးေျမာက္ေတာ္မူၿပီးေသာ မေကာင္းမႈမွ အပျပဳၿပီးေသာ (ကိေလသာ) ၿငိမ္းေအးေတာ္မူၿပီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားကို ၾကာျမင့္မွပင္ ဖူးျမင္ရေလစြတကား''။

ထိုနတ္သားသည္ ဤစကားကို ေလွ်ာက္ထား၏၊ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ႏွစ္သက္ (လက္ခံ) ေတာ္မူ၏၊ ထိုအခါ ထိုနတ္သားသည္ ''ငါ့အား ျမတ္စြာဘုရားသည္ ႏွစ္သက္ (လက္ခံ) ေတာ္မူ၏''ဟု သိ၍ ျမတ္စြာဘုရားကို ရွိခိုးၿပီးလွ်င္ အ႐ိုအေသျပဳကာ ထိုအရပ္၌ပင္ ကြယ္ေပ်ာက္ေလ၏။

###လမ္းမွန္ကိုေလ်ွာက္###
                          ::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
@မဂၢင္လမ္းကေျဖာင့္စင္းတယ္
     ေဘးအႏၲရာယ္လည္းကင္းတယ္
      ျမင့္မားတဲ႔အသိဉာဏ္ေတြျဖစ္ေပၚေစတယ္
       ၿငိမ္းေအးမွဳနဲ႔အတူခ်မ္းသာအစစ္ကိုေတြ႕ျမင္နိုင္တယ္
လမ္းအဆုံးမွာအိုနာေသျခင္းကင္းတဲ႔လြတ္ေျမာက္မွဳပန္းတိုင္ကိုေရာက္သြားတယ္

@တဏွာလမ္းကေကာက္ေကြ႕တယ္
    ေဘးအႏၲရာယ္မ်ဳိးစုံမ်ားျပားလွတယ္
    အသိဉာဏ္ေတြေဝဝါးေပ်ာက္ဆုံးေစတယ္
     ပူပင္ေသာကနဲ႔အတူေနာင္တေတြအလိုမျပည့္ျခင္းမ်ားျဖင့္သာ
     လမ္းဆုံးသည္မရွိအိုနာေသေနာင္တစ္ဖန္ဇာတိ

#ႀကိဳက္ရာလမ္းကိုေလ်ာက္နိုင္တယ္
#လမ္းေတြကေတာ့သူ႔လမ္းအတိုင္းပို႔ေဆာင္မွာပါပဲ
#ေလ်ာက္သူရဲ႕ဆႏၵနဲ႔အားစိုက္မွဳစိတ္နဲ႔အသိဉာဏ္တို႔အေပၚမွာသာမူတည္တယ္

"လမ္း”
ေဇတ၀န္ေက်ာင္းေတာ္၌ ဘုရားရွင္ သီတင္းသံုးေတာ္မူစဥ္ လမ္းစကား ေျပာေနၾကေသာ ရဟန္းငါးရာတို႔ကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ဤေဒသနာေတာ္ကို ေဟာၾကားေတာ္မူေလသည္။ဘုရားရွင္သည္ ရဟန္းမ်ားစြာႏွင့္တကြ ေဒသစာရီ လွည့္လည္ေတာ္မူၿပီးလွ်င္ ေဇတ၀န္ေက်ာင္းေတာ္သို႔ ျပန္ေရာက္ေသာအခါေနာက္ပါရဟန္းမ်ားစြာတို႔အထဲမွ ရဟန္းငါးရာတို႔သည္တရားသဘင္၌ စုေ၀းၿပီးလွ်င္ ေလွ်ာက္လာခဲ့ရေသာ လမ္းေၾကာင္းတို႔၏ အဆိုးအေကာင္းကို ေျပာဆိုေနၾက၏။ထိုစဥ္တြင္ ဘုရားရွင္ ၾကြလာေတာ္မူကာ ေအာက္ပါေဒသနာေတာ္ကိုေဟာၾကားေတာ္မူေလသတည္း။လမ္းေၾကာင္းအားလံုးတို႔တြင္ အဂၤါရွစ္ပါးရွိေသာ မဂ္လမ္းေၾကာင္းသည္ အျမတ္ဆံုး ျဖစ္၏။သစၥာအားလံုးတို႔တြင္ အရိယာသစၥာေလးပါးသည္ အျမတ္ဆံုး ျဖစ္၏။တရားအားလံုးတို႔တြင္ ရာဂကင္းရာ နိဗၺာန္သည္ အျမတ္ဆံုး ျဖစ္၏။အေျခႏွစ္ေခ်ာင္းရွိေသာ သတၱ၀ါအားလံုးတို႔တြင္ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အျမတ္ဆံုး ျဖစ္၏။အဂၤါရွစ္ပါးရွိေသာ ဤမဂ္လမ္းေၾကာင္းသည္သာလွ်င္ဉာဏ္အျမင္ စင္ၾကယ္ေရးအတြက္ လမ္းေၾကာင္းအမွန္ ျဖစ္၏။ဤမဂ္လမ္းေၾကာင္းမွတစ္ပါး အျခားလမ္းေၾကာင္း မရွိေခ်။ထို႔ေၾကာင့္ သင္တို႔သည္ ဤမဂ္လမ္းေၾကာင္းသို႔သာေလွ်ာက္သြားၾကကုန္ေလာ့။ဤမဂ္လမ္းေၾကာင္းသည္ မာရ္နတ္မင္း မျမင္ႏိုင္ေသာ လမ္းေၾကာင္းေပတည္း။သင္တို႔သည္ ဤမဂ္လမ္းေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္သြားၾကကုန္သည္ရွိေသာ္ ဆင္းရဲျခင္း၏ အဆံုးကို ျပဳၾကရကုန္လတၱံ႔။ငါဘုရားသည္ ရာဂစသည္ ဆူးေျငာင့္ကင္းေသာ လမ္းေၾကာင္းကို ကိုယ္တိုင္သိ၍ သင္တို႔အား မဂ္လမ္းေၾကာင္းကို ေဟာၾကားအပ္ၿပီ။သင္တို႔သည္ ကိုယ္တိုင္ အားထုတ္ၾကကုန္ေလာ့။ဘုရားရွင္တို႔သည္ လမ္းေၾကာင္းမွန္ကို ညြန္ျပရံုမွ်သာ ျဖစ္ကုန္၏။က်င့္ႀကံကုန္လ်က္ ကိေလသာကို ရႈိ႕ၿမိဳွက္ၾကေသာ သူတို႔သည္သာ မာရ္နတ္မင္း၏ အေႏွာင္အဖြဲ႕မွ လြတ္ေျမာက္ႏိုင္ကုန္၏။ေဒသနာေတာ္အဆံုး၌ ထိုရဟန္းငါးရာတို႔ ရဟႏၲာ ျဖစ္ၾကေလကုန္၏။( ဓမၼပဒ။ မဂၢ၀ဂ္ )
                                                              #ေမတၲာအားျဖင့္
                                                                           #တိုးတိုး

###ဤသို႔ျမင္ေသာ္###
               **********
@ဟိုဟိုဒီဒီအထင္တို႔ကုန္ဆုံးလ်က္ပကတိအရွိကိုအရွိအတိုင္းရွဳျမင္ျခင္းအားႀကီးေလေသာ္

#ျဖစ္ေလသမ်ွသခၤါရတို႔ရဲ႕အသုံးမဝင္ျခင္း

#နွစ္သက္လိုျခင္းအလ်ဉ္းကင္းမေပၚေပ်ာက္ဆုံးေနျခင္း

#ပကတိၿငိမ္းခ်ဳပ္အသိမ္းအနုတ္မရွိထင္ရွားသႏၲိအရွိတရားကိုမ်က္ေမွာက္သိျမင္ျခင္း

#သခၤါရဓမၼတို႔၏ခ်ဳပ္ျခင္းအမွန္သိျမင္ရန္ကိုေပၚေလသမ်ွဒြါရအာရုံသိပုံမွတ္မွဳအစုစု၌သတိဦးစီးပညာတည္း၍အတၱာအတၲနိယခဝါခ်လ်က္ရွင္းလင္းသိျမင္ရွဳဉာဏ္တင္သည္ထိုသည္က်င္ျ့ခင္းတည္း။
         --------------------
တႆာနႏၲရေမဝ    မေဂၢါ    ဒုကၡသစၥံ    ပရိဇာနေႏၲာ    သမုဒယသစၥံ    ပဇဟေႏၲာ နိေရာဓသစၥံ    သစၧိကေရာေႏၲာ    မဂၢသစၥံ    ဘာဝနာဝေသန    အပၸနာဝီထိေမာတရတိ။          ေဂါၾတဘုစိတ္ခ်ဳပ္ၿပီး ေနာက္    ကိစၥေလးခ်က္ကို    တစ္ၿပိဳင္နက္    ၿပီးေစတတ္ေသာ    မဂ္စိတ္ေပၚလာ၏၊    ထင္ရွားေစအံ့-ဆီမီးသည္ မီးစာကို    ေလာင္ျခင္း,    အေမွာင္ကို  ပယ္ျခင္း,    အလင္းကို  ျပျခင္း,    ဆီကို  ကုန္ေစျခင္း  ဤကိစၥေလးခ်က္ကို တစ္ၿပိဳင္နက္  ၿပီးေစသကဲ့သို႔,  မဂ္တရားလည္း  ဒုကၡသစၥာကို    "ဤမွ်သာ  ရွိ၏,  ဤေလာကီ  စိတ္  ေစတသိက္ ႐ုပ္ထက္    အပိုမရွိ"  ဟု      ပိုင္းျခား၍      သိျခင္းဟူေသာ    ပရိညာကိစၥ,      သမုဒယသစၥာ      တဏွာ      ေလာဘကို   ပယ္စြန္႔ျခင္း  ဟူေသာ  ပဟာနကိစၥ,  နိေရာဓသစၥာ    နိဗၺာန္ကို    မ်က္ေမွာက္ျပဳျခင္းဟူေသာ  သစၧိကရိယာကိစၥ, မဂၢသစၥာကို        မိမိသႏၲာန္ဝယ္        ျဖစ္ေပၚ၍        လာေစျခင္းဟူေသာ        ဘာဝနာကိစၥ,        ဤကိစၥေလးခ်က္ကို   တစ္ၿပိဳက္နက္  ၿပီးေစႏိုင္ေတာ့သည္။

                   #ေမတၲာအားျဖင့္သာ

###သိသိၿပီးလုပ္###
         ********
@သခၤတနယ္ထည္းမွာအထင္ကရအတၱေဘာရယ္နဲ႔အထည္ျဒပ္ျဖစ္တည္ကာေနေတာ့
#ျပဳအပ္သည့္သခၤါရေပၚလာေလသမ်ွ
*****မေနာအစဉ္သေဘာျမင္ေအာင္သိပါမွဝိပါကပစၥယသာျဖစ္လို႔အဆိုးထင္အေကာင္းထင္ေတြေပ်ာက္ကြယ္ရွင္း
*****ကတၱားမရွိကံမရွိႀကိယာသာျဖစ္ေလ၏။
*****ျပဳသူမရွိခံသူမရွိျဖစ္ျခင္းသက္သက္သာလ်င္ရွိ၏။ပ်က္ျခင္းမွာသာနိဂုံးခ်ဳပ္၏။ပိုင္းျခားသိတတ္စြဲမွတ္ယူအပ္မဆိုသာ။

#ပုဂၢိဳလ္သတၲဝါကင္းဆိတ္တဲ႔ျမင္ျခင္းမွာေလာကကလြန္ေျမာက္တဲ႔သိျခင္းနဲ႔ျပည့္စုံေနတယ္။

#သည္အျမင္ျဖင့္ေလာကအမွဳျပဳေနတဲ့အခါအတၱေဘာအထည္ျဒပ္ႀကီးကိုသာျမင္တတ္သူေတြက
>လက္ညိဳးေတြဝိုင္းထိုးလို႔
"ဟိုမွာေလသခၤါရအမွဳ""သူလည္းတြင္တြင္ျပဳလို႔""ဘယ္မွာေလလြတ္လိမ့္မတုန္း"ရယ္လို႔
#သဏၭာန္ျဒပ္နိမိတ္ပုံရိပ္ေတြၾကည့္ေဝဖန္
အတန္တန္စြပ္စြဲေလလဲေပါ႔

#သေဘာဉာဏ္တစ္ကယ္ေရာက္သည္ကျဖစ္ေလသည့္သခၤါရာခ်ဳပ္ျခင္းမ်ွသာ
#နိမိတ္သဏၭာန္ကင္းစင္ပအနိမိတၱာ
#သုညနယ္အရွိအရင္းထင္းထင္းသိျမင္
#ျပဳသူမရွိခံသူမရွိ
#ရွင္းလွေပ၏
#ကင္း၏ပေဟဠိ
#လင္းလက္ျမင္၏။
#ေလာကလြန္လ်က္ထြက္ေျမာက္ေန၏။

@အထင္တို႔လြန္ေျမာက္အျမင္မွန္ေရာက္ပါေစ
                      #ေမတၲာအားျဖင့္သာ

###အကယ္၍သာ###လ်င္###
      ***************
@အကယ္၍သာျမင္တာကိုငါျမင္တာလို႔နွလုံးသြင္းမမွားခဲ႔ပါလ်င္

@အကယ္၍သာၾကားတာကိုငါၾကားတာလို႔နွလုံးသြင္းမမွားခဲ႔ပါလ်င္

@အကယ္၍သာနံတာကိုငါနံတာလို႔နွလုံးသြင္းမမွားခဲ႔ပါလ်င္

@အကယ္၍သာစားတာကိုငါစားတာလို႔နွလုံးသြင္းမမွားခဲ႔ပါလ်င္

@အကယ္၍သာထိတာကိုငါထိတာလို႔နွလုံးသြင္းမမွားခဲ႔ပါလ်င္

@အကယ္၍သာေတြးတာကိုငါေတြးေနတာလို႔နွလုံးသြင္းမမွားခဲ႔ပါလ်င္

@အကယ္၍သာအေၾကာင္းညီညြတ္ခိုက္အာရုံအာယတနျဖစ္ျခင္းမ်ွလို႔အသင့္အားျဖင့္(အေတြးအႀကံေတြမပါပဲရုိးရွင္းစြာ)နွလုံးသြင္းခဲ႔ပါလ်င္

@အကယ္၍သာျဖစ္ခိုက္အာရုံသိစိတ္သေဘာကိုတည့္တည့္ရွဳျမင္သုံးသပ္နိုင္စြမ္းရွိခဲ႔ပါလ်င္

@အကယ္၍သာစိတ္မွာထင္တဲ့သဏၭာန္ပုံရိပ္အဟုတ္မွတ္ထင္စြဲမွတ္ယူမွဳမျပဳခဲ႔ပါလ်င္

@အကယ္၍သာဆုံခိုက္မွာပင္ျဖစ္ေပၚေပ်ာက္ဆုံးအစအနျမဴမ်ွမက်န္ကင္းေနျပန္ဟုအေျခမွန္ကိုသိခဲ႔ပါလ်င္

@အကယ္၍သာထိုသို႔ရွိျခင္းအျမင္ရွင္းသည္သိေနျခင္းသည္သာတစ္စုံတစ္ရာတြယ္ၿငိမရွိၿငိမ္းေလ၏ဟုပကတိအရွိကိုအရွိအတိုင္းျမင္ခဲ႔ပါလ်င္

@အကယ္၍သာျမင္တဲ့အေပၚမွာလည္းမတုန္လွဳပ္ပဲအရွိတရားအေပၚမွာအသိတရားနဲ႔သာေနနိုင္ခဲ႔ပါလ်င္

#အကယ္၍သာပကတိအရွိတရားအေပၚအသိတရားျဖင့္ေနနိုင္လ်င္အလုံးစုံတို႔၌ၿငိမ္းေအးခ်မ္းသာျခင္းသည္တည္ေလ၏။

           #ေမတၲာအားျဖင့္သာ

###အရွိကိုအရွိအတိုင္းျမင္ဖို႔ဆိုရင္###
              *******************
#တစ္ကယ္ေတာ့လည္း

*သိထားသမ်ွေတြကအတုအေယာင္
  **မွတ္သားမိခဲ့သမ်ွေတြကလည္းအလြဲလြဲအမွားမွား

***ခံစားမိသမ်ွဟာလည္းေဖာက္လႊဲေဖာက္ျပန္

****ျပဳျပဳသမ်ွကလည္းတံလ်ပ္ေရထင္

*****ဆုပ္ကိုင္ထားတာေတြကလည္းငွက္ေပ်ာတုံးလိုအခြံအဖတ္ဗလာသက္သက္အနွစ္မဲ့

#ဒါေတြကိုပဲအဟုတ္ထင္
  လုပ္ရင္လုပ္သေလာက္ပင္ပန္း
  စြဲရင္စြဲသေလာက္ဆင္းရဲဒုကၶေသာကပရိေဒဝ

#ဒါေပမဲ့လည္းေလ
*****ငါငါငါငါတငင္ငင္ျဖစ္။
           စြဲမွတ္ရစ္ေနၾကလို႔သာပါ။

#အမွန္ျမင္သူဗုဒၶ
    လမ္းဖြင့္ညႊန္ျပ
     "ငါ၏ဥစၥာမဟုတ္"
     "ငါမဟုတ္"
     "ငါ၏အတၱမဟုတ္"
ဟုသင္တို႔ရွဳျမင္ရမည္။

#အမွန္ျဖစ္ေနတာကိုအမွန္အတိုင္းျမင္ေတာ္မူတဲ႔ဘုရားရွင္ရဲ႕ညႊန္ၾကားခ်က္
*တိတိက်က်ရွင္းရွင္းလင္းလင္းအထင္အေတြးကင္းကင္းပုဂၢိဳလ္သတၲဝါအျမင္ေတြမထည့္ၾကည့္ပဲသေဘာသက္သက္မေနာဖက္လွည့္လို႔စူးစိုက္
**သတိကိုအႀကီးအမွဴးတင္
***စူးစိုက္ကာတည့္တည့္ရွဳ
****လုံ႔လျပဳသုံးသပ္မွန္ရင္
*****"မင္းထင္ထားတာေတြဟာဘာမွမဟုတ္ပါဘူးကြာ"တဲ႔
>ရွင္းရွင္းလင္းလင္းႀကီးျပသြားၾကတာကို
>>ဗုဒၶေပးတဲ့ဉာဏ္မ်က္စိနဲ႔အရွိကိုအရွိအတိုင္းျမင္လိုက္တဲ့အခါ
>>>ဘယ္ဟာကိုမွဘယ္လိုမွဆုပ္ကိုင္ထားလို႔မရမွန္းသိျမင္သြားရတာမို႔
>>>>အလုံးစုံကိုစြန္႔လႊတ္လိုက္ၿပီးအရွိကိုအရွိအတိုင္းၾကည့္ျမင္ေနလ်က္ၿငိမ္းေအးစြာခ်မ္းသာစြာျပည့္စုံစြာေနနိုင္ေလေတာ့သည္ဟုသာ

               ###ေမတၲာအားျဖင့္သာ

###ၿငိမ္းေအးသည္ျဖစ္၍###
       ********************
@ဘာေၾကာင့္လွဳပ္ခတ္ေနရတာလဲ ? ? ?

@ဘာေၾကာင့္ေသာကေရာက္ေနရတာလဲ ? ? ?

@ဘာေၾကာင့္ပူေဆြးငုိေႂကြးနွလုံးေၾကကြဲျဖစ္ရတာလဲ ? ? ?

#သူ႔ေၾကာင့္ငါ႕ေၾကာင့္လို႔လက္ညိွဳးထိုးအျပစ္ပုံမခ်လိုက္ပါနွင့္။

#ျဖစ္လာသမ်ွဟာမိမိနွလုံးသြင္းမွားလို႔ဆိုတာကိုျမတ္ဗုဒၶတိတိက်က်ညႊန္ျပေတာ္မူတယ္။ဘုရားရွင္ကိုယုံၾကည္တယ္ဆိုရင္ဒီကစရမွာ။

@ဘာေတြကိုနွလုံးသြင္းမွားတာလဲ ? ? ?

#အာရုံေတြနဲ႕ထိေတြ႕လို႔ျဖစ္ေပၚလာတဲ႔အာရုံသိစိတ္ေတြမွာစုေပါင္းျဖစ္ေပၚေနတဲ႔ခႏၶာငါးပါးသေဘာတရားေတြကိုငါငါငါနဲ႔ႏွလုံးသြင္းမိတာကိုကစမွားေနတာပဲျဖစ္ပါတယ္။
>အဲဒီေတာ့အလြန္လ်င္ျမန္တဲ႔သေဘာရွိတဲ႔ >>အရွိန္အဟုန္ေကာင္းေကာင္းနဲ႕စီးဝင္လာတတ္တဲ႔
>>>အာရုံကိုပူးကပ္အဟုတ္မွတ္သရုပ္ေဖာ္။ပုံေပၚစြဲကပ္။အထပ္ထပ္မွတ္ယူ
>>>>လွဳပ္ခတ္ခါပူပင္ပန္းစြမ္းသေလာက္ေစ့ေဆာ္ေနတဲ႔"တဏွာ"
#တရားကိုယ္ေလာဘေစတသိက္
#ဟိတ္အျဖစ္ေထာက္ပံ႕လိုက္တာကအာရုံကိုသိတဲ႔စိတ္မွာ
#ငါငါငါငါလို႔ငါျမင္ငါၾကားနွလုံးသြင္းမွားကစလိုက္တာ။

_/|\_ ဒါေၾကာင့္ေလဗုဒၶက
#မင္းျဖစ္ၿပီးတာေတြကိုလည္းျပန္တမ္းတမေနနဲ႔တဲ႔
#မျဖစ္ေသးတာေတြကိုလည္းလွမ္းေတာင့္တမေနနဲ႕တဲ႔
#ခုျဖစ္ေနတာတည့္တည့္ရွဳ
   ျဖစ္ေလသမ်ွသခၤါရရွိေနလို႔လား ? ? ?

<©>ခုျဖစ္ေနတာေသခ်ာရွဳေတာ့

#မရွိေတာ့ပါဘုရား

®ဒါဆိုဘာသုံးလို႔ရသလဲ ?

#သုံးမရပါဘူး
#ေပ်ာက္ပ်က္ကုန္တာသက္သက္
#အသုံးမက်တာသက္သက္
#ဒုကၡေရာက္ေနတာသက္သက္
<©>ဒီေတာ႔
#သူ႔သေဘာသူေဆာင္သူ႔အလုပ္သူလုပ္
#ဘယ္လိုမွျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေပးလို႔မရတဲ႔သခၤါရေတြရဲ႕သေဘာ
#ငါဝင္ေနွာၿပီးျပဳျပင္ေနလို႔
#ငါထင္ၿပီးခံစားေနလို႔တုန္လွဳပ္ေနရတာ။ပင္ပန္းေနရတာ။ဆင္းရဲဒုကၡေရာက္ေနရတာ။
#ဒါေတြအကုန္လုံးဟာငါ႔ရဲ႔မိုက္ျပစ္။

@ဒီေတာ့ယၡဳမ်က္ေမွာက္မွာပဲ
#ျဖစ္သမ်ွခႏၶာ
#အနိစၥသာတြင္တြင္ရွဳသမို႔
#အသုံးမက်တာေသခ်ာသိၿပီး
#အဆုံးက်ေအာင္နွလုံးသြင္း
#ရွင္းေနတဲ႔အသိအျမင္မွာကပ္စရာခႏၶာမရွိတာမို႔တဏွာဟာမေပၚခ်ဳပ္ေနၿပီးၿငိမ္းတဲ႔စိတ္အစဉ္သိျမင္ရာဓမၼာရုံသေဘာ

#ခ်ဳပ္ေနသည္ျဖစ္၍
#ကင္းေနသည္ျဖစ္၍
#ၿငိမ္းေနသည္ျဖစ္၍

  ---------------==--------   
###အတၱဒ႑သုတ္###
       **************
၉၄၂။ (ပစၥဳပၸန္ သံသရာႏွစ္ျဖာေသာ) ေဘးသည္ မိမိ၏ ဒုစ႐ိုက္ အျပစ္ဒဏ္ေၾကာင့္ သာျဖစ္ေပၚလာရာ၏။ (သို႔ ပင္ျဖစ္ေသာ္လည္း) အခ်င္းခ်င္း ခိုက္ရန္ ျငင္းခံု ေနေသာ လူအေပါင္းကို႐ႈၾကကုန္ေလာ့၊ ငါဘုရားကိုယ္တိုင္ ထိတ္လန္႔မႈ သံေဝဂ ရခဲ့ဖူးသည့္အတိုင္း ထိတ္လန္႔ဖြယ္သံေဝဂတရားကို ေဟာၾကားေပအံ့။ (၁)

၉၄၃။ ေရနည္းငါးတို႔ကဲ့သို႔ (ကိေလသာတို႔ေၾကာင့္) တုန္လႈပ္ေနေသာ သတၱဝါ အေပါင္းကိုျမင္ရ၍လည္းေကာင္း၊ အခ်င္းခ်င္း ခိုက္ရန္ ျငင္းခံုေနၾကေသာ လူတို႔ကို ျမင္ရ၍လည္းေကာင္းေၾကာက္မက္ဖြယ္ ေဘးဘ်မ္းသည္ ငါ့ထံသို႔ ဝင္ေရာက္ လာ၏။ (၂)

၉၄၄။ ထက္ဝန္းက်င္ (အားလံုး) ေသာ ေလာကသည္ အႏွစ္သာရ မရွိ၊ အရပ္ မ်က္ႏွာအားလံုးရွိသခၤါရတရားတို႔သည္ (မျမဲျခင္းစသည္ျဖင့္) တုန္လႈပ္ကုန္၏။ မိမိ၏မွီခိုအားထားရာကို အလိုရွိသူသည္ (ဇရာစသည္တို႔ျဖင့္) မလႊမ္းမိုးႏိုင္သည့္ တစ္စံုတစ္ခုေသာအရပ္ကို မျမင္။ (၃)

၉၄၅။ ပ်ဳိေသာ အရြယ္စသည္တို႔၏ ၿပီးဆံုးၿပီးေနာက္ ျဖစ္ကုန္ေသာ (ဇရာ စသည္တို႔) ႏွိပ္စက္ညႇဥ္းဆဲအပ္ကုန္ေသာ သတၱဝါတို႔ကို ျမင္ရ၍ ငါ့အား မေမြ႕ေလ်ာ္မႈ ျဖစ္ခဲ့ၿပီ၊ ထို႔ျပင္ဤသတၱဝါတို႔၌ စိတ္ႏွလံုးကိုမွီေနသည္ျဖစ္၍ ျမင္ႏိုင္ ခဲေသာ (ရာဂစေသာ) ျမားေျငာင့္ကို ငါ ျမင္ၿပီ။ (၄)

၉၄၆။ အၾကင္ (ရာဂစေသာ) ျမားေျငာင့္ စူးဝင္ေနသူသည္ အရပ္မ်က္ႏွာအား လံုးတို႔သို႔ ေျပးသြားရ၏။ ထို (ရာဂစေသာ) ျမားေျငာင့္ကိုပင္လွ်င္ ႏုတ္ပယ္လိုက္သည္ရွိေသာ္ မေျပးသြားရေတာ့ေပ၊ (ၾသဃေလးပါး၌) မနစ္ျမဳပ္ရေတာ့ေပ။ (၅)

၉၄၇။ လူ႕ျပည္ ေလာက၌ အၾကင္တပ္မက္ေမာဖြယ္ (ကာမဂုဏ္)တို႔သည္ ရွိကုန္၏။ ထိုတပ္မက္ေမာဖြယ္ ကာမဂုဏ္တို႔ေၾကာင့္ (ဆင္အတတ္စေသာ) အတတ္ ပညာတို႔ကို အဆင့္ဆင့္သင္ယူၾကကုန္၏။ ထိုကာမဂုဏ္တို႔ႏွင့္ အတတ္ပညာတို႔၌ လိုက္စားေလ့လာသူ မျဖစ္ရာ၊ ကာမတို႔ကို (အနိစၥစေသာအားျဖင့္) အခ်င္းခပ္သိမ္း ထိုးထြင္းသိ၍ မိမိ၏ (ရာဂစသည္ကို) ၿငိမ္းစိမ့္ေသာငွါ က်င့္ရာ၏။ (၆)

၉၄၈။ ရဟန္းသည္ ဝစီသစၥာစသည္ႏွင့္ ျပည့္စံုသူ ျဖစ္ရာ၏။ (ကိုယ္ႏႈတ္စိတ္) မၾကမ္းတမ္းသူလွည့္ပတ္မႈ 'မာယာ' မရွိသူကုန္းတိုက္မႈ ကင္းသူ အမ်က္ထြက္မႈ မရွိသူ ျဖစ္ရာ၏။ ယုတ္မာေသာ ေလာ ဘကိုလည္းေကာင္း၊ ဝန္တိုမႈ 'မစၧရိယ'ကိုလည္းေကာင္း လြန္ေျမာက္ရာ၏။ (၇)

၉၄၉။ နိဗၺာန္သို႔ ၫြတ္ေသာ စိတ္ရွိသူသည္ ငိုက္မ်ဥ္းျခင္းကိုလည္းေကာင္း ပ်င္းရိျခင္းကိုလည္းေကာင္း၊ ထိုင္းမိႈင္းျခင္းကိုလည္းေကာင္း ေဖ်ာက္ဖ်က္ရာ၏။ (ကုသိုလ္ေကာင္းမႈတို႔၌) ေမ့ေလ်ာ့သျဖင့္ မေနရာ၊ အလြန္ေထာင္လႊားမႈ 'မာန'၌ မတည္ရာ။ (၈)

၉၅ဝ။ မုသားစကား မေျပာဆိုရာ၊ ႐ုပ္တရား၌ ခ်စ္ခင္မႈကို မျပဳရာ၊ ေထာင္ လႊားမႈ 'မာန'ကိုလည္းပိုင္းျခား၍ သိရာ၏။ အေဆာတလ်င္ ျပဳလုပ္ျခင္းမွ ေရွာင္ ၾကဥ္သည္ျဖစ္၍ က်င့္ရာ၏။ (၉)

၉၅၁။ အတိတ္ခႏၶာငါးပါးကို မႏွစ္သက္ မမက္ေမာရာ၊ ပစၥဳပၸန္ခႏၶာငါးပါး၌ ႏွစ္သက္မက္ေမာမႈကိုလည္းမျပဳရာ၊ ခႏၶာစသည္ ပ်က္စီးသည္ရွိေသာ္ မပူေဆြး ရာ၊ ဆြဲငင္တတ္ေသာတဏွာကို စြဲမွီသူ မျဖစ္ရာ။ (၁ဝ)

၉၅၂။ မက္ေမာမႈ 'တဏွာ'ကို ႀကီးစြာေသာ ေရအလ်ဥ္ဟူ၍ ငါ ဆို၏။ လ်င္စြာ ျဖစ္တတ္ေသာတဏွာကို ေတာင့္တမႈ 'ဇပၸန'ဟူ၍လည္းေကာင္း၊ မလႊတ္မူ၍ ဆြဲကိုင္မႈ 'အာရမၼဏ'ဟူ၍လည္းေကာင္း၊ တုန္လႈပ္မႈ 'ပကပၸန'ဟူ၍လည္းေကာင္း ငါ ဆို၏။ ကာမဟူေသာ ၫြန္ကို လြန္ေျမာက္ႏိုင္ခဲေသာ အရာဟု ငါ ဆို၏။ (၁၁)

၉၅၃။ မေကာင္းမႈမွ အပျပဳၿပီးေသာ ထိုရဟန္းသည္ (အ႒ဂႌကမဂ္) သစၥာမွ မလႊဲမေရွာင္မူ၍ (အာယတန)အားလံုးကို စြန္႔လႊတ္ၿပီးလွ်င္ (နိဗၺာန္ဟူေသာ) ၾကည္းကုန္းထက္၌ တည္၏။ ထိုပုဂၢိဳလ္ကို စင္စစ္ ၿငိမ္းေအးၿပီးသူဟူ၍ ဆိုအပ္၏။ (၁၂)

၉၅၄။ ဤေလာက၌ (ဆႏၵရာဂစသည္ကို ပယ္ၿပီးျဖစ္၍) ေကာင္းစြာ ေနထိုင္ သြားလာေသာ ထိုပုဂၢိဳလ္သည္ (တဏွာဒိ႒ိတို႔ျဖင့္) မမွီဘဲလ်က္ သခၤတတရား အေပါင္းကို (အနိစၥ စေသာအားျဖင့္) သိၿပီးျဖစ္၍ တစ္စံုတစ္ေယာက္ကိုမွ် မခ်စ္ခင္ ေတာ့ေပ၊ ထိုပုဂၢိဳလ္သည္သာ ပညာရွိမည္၏။ ထိုပုဂၢိဳလ္သည္သာ မဂ္ဉာဏ္သို႔ ေရာက္ၿပီးသူ မည္၏။ (၁၃)

၉၅၅။ ဤေလာက၌ အၾကင္သူသည္ ကာမတို႔ကို လြန္ေျမာက္ခဲ့ၿပီ၊ ေလာက၌ လြန္ႏိုင္ခဲေသာ ကပ္ၿငိမႈ 'တဏွာ'ကိုလည္း လြန္ေျမာက္ခဲ့ၿပီ၊ (တဏွာ) အလ်ဥ္ကို ျဖတ္ၿပီးေသာ ကိေလသာအေႏွာင္အဖြဲ႕မရွိေသာ ထိုသူသည္ မပူေဆြးေတာ့ေပ၊ မၾကံမိႈင္ေတာ့ေပ။ (၁၄)

၉၅၆။ အတိတ္သခၤါရတို႔ကို (အာ႐ံုျပဳ၍ျဖစ္ေသာ) ကိေလသာမ်ဳိးကို ေျခာက္ခန္း ေစေလာ့၊ အနာဂတ္သခၤါရတို႔ကို (အာ႐ံုျပဳ၍ျဖစ္ေသာ ရာဂစေသာ) ေၾကာင့္ၾကမႈ သင့္အား မျဖစ္ေစလင့္၊ ပစၥဳပၸန္ခႏၶာငါးပါးတို႔ကို တဏွာဒိ႒ိအားျဖင့္ သင္ မစြဲယူခဲ့မူ (ကိေလသာ ၿငိမ္းေအးသည္ျဖစ္၍) ေနရလတၱံ႕။ (၁၅)

###သတိရွိသည္ျဖစ္၍ေနထိုင္ရာ၏###
        **********************
@ဖုံးကြယ္ထားလ်င္ေတာ့ေမွာင္ေနမွာပါပဲ
    ကိုယ့္ကိုယ္ကိုလည္းအေကာင္းထင္တတ္ၾကတာပါပဲ
    ေမ့ေမ့ေလ်ာ႔ေလ်ာ႔ေပါ႔ေပါ႔ဆဆေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးနွစ္သက္ခ်စ္ခင္ေနခ်င္တတ္ၾကတာလည္းအေလ့အထုံမ်ားလို႔အက်င့္ေတြပါေနက်။
#အဲဒါေတြေၾကာင့္ပဲေဘးသင့္ေနၾကတာ။

_/|\_ေပါ႔ေပါ႔မထင္နဲ႔
***"အဝိဇၨာ"အေမွာင္ဖုံးလို႔"မစၧရိယ""ပမာဒ"စပ္ၿပီး"တဏွာ"အထပ္ထပ္လိမ္းေနတဲ႔သင္တို႔ရဲ႕အျဖစ္ဟာသံသရာေဘးဆိုးႀကီးမွာဒုကၡေတြခ်ည္းသာဟုဘုရားရွင္မိန္႔ခဲ႔ေလၿပီ။

#ျမင္သမ်ွၾကားသမ်ွေတြမွာျပင္းထန္တဲ႔အဟုန္နဲ႔အလ်င္အျမန္စီးဆင္းတတ္တဲ႔တဏွာကိုမျဖတ္နိုင္ဘူးလို႔ထင္ျပစ္လိုက္မလား ? ? ?
မလြယ္ပါဘူးကြာလို႔သုံးသပ္မွဳမျပဳပဲဆုံးျဖတ္လိုက္မလား ? ? ?

###ျမတ္ဘုရားရဲ႕လမ္းညႊန္ေဟာေဖာ္ျပမွဳေတြကိုအေတြးအႀကံကင္းကင္းစိတ္ရွင္းရွင္းနဲ႔လိုက္နာၾကည့္ပါဦးေလ။

#တဏွာအလ်ဉ္ကိုသတိသည္တားဆီးနိုင္၏။
*ေသခ်ာသုံးသပ္
အာယတနတို႔ရဲ႕ဆုံမွတ္
အာရုံကိုသိတဲ႔စိတ္
ယွဉ္တြဲေပၚတဲ႔ေဝဒနာသညာမနသိကာရ
နွလုံးသြငး္ျခင္းမွာဤဟာသည္ရွဳျမင္အပ္သည့္တရားဟုသတိကိုအဦးအစီးျပဳခဲ႔ပါလ်င္ထပ္ယွဉ္မည့္ေလာဘ(တဏွာ)သည္ဝင္ရန္ေနရာမရွိ
"သတိ"ကေနရာယူထားသည္ျဖစ္၍တဏွာအတြက္ေနရာမရွိ
#ထိုစိတ္၏အေျခအေနမွန္ကိုသုံးသပ္နိုင္စြမ္းပညာ
*သတိျဖင့္ရွဳျမင္သည့္ျဖစ္ခိုက္စိတ္အေျခအေနတစ္ရပ္သည္ရွဳခိုက္၌ပင္ခ်ဳပ္နွင့္ၿပီးျဖစ္သျဖင့္သိျမင္ခြင့္သည္
္မရွိျခင္းသေဘာလကၡဏာမ်ွသာျပေလ၏။
>ထိုအခိုက္၌ယွဉ္၍ျဖစ္အပ္ေသာသညာသေဘာေဝဒနာသေဘာတို႔သည္လည္းထိုအရွဳခံအာရုံသိစိတ္နွင့္အတူခ်ဳပ္ၿပီးျဖစ္ေလ၏။
>>ထိုအခိုက္၌တဏွာသည္မေပၚေသာအားျဖင့္ခ်ဳပ္ၿပီးသားတရားသာလ်င္ျဖစ္၏။
>>>ထိုရွဳျမင္သုံးသပ္ျခင္းပညာသည္သတိဦးစီးရွဳအပ္ျခင္းေၾကာင့္္တဏွာအားျဖစ္ေပၚခြင့္မရေစပဲမေပၚေသာအားျဖင့္ခ်ဳပ္နွင့္ၿပီးတရားအျဖစ္ေစာင့္စည္းပိတ္ဆို႔ထားနိုင္ေၾကာင္းသိျမင္ေလ၏။

#ထိုသို႔အားျဖင့္"သတိ""ပညာ"အားႀကီးလာသည္ရွိေသာ္တဏွာအလ်ဉ္ျပတ္ေခ်သည္သာတည္း။

#တဏွာစင္ေသာစိတ္
*အာရုံအာယတနတို႔၌ကပ္ညိမွဳကင္းေသာစိတ္သည္ကိေလသာတို႔မွလြတ္ေျမာက္ေလ၏။
ကိေလသာကင္းလ်က္စင္ၾကယ္ေသာစိတ္သည္နိဗၺာနဓါတ္ျဖင့္ထိေတြ႕ခြင့္ရ၏။
ထိုနိဗၺာန္တရား၌ကားရုပ္သေဘာနာမ္သေဘာခႏၶာသေဘာတို႔အလုံးစုံခ်ဳပ္ၿငိမ္းကုန္လ်က္ၿငိမ္းေအးျခင္းသေဘာသက္သက္မ်ွသာကိုစင္ၾကယ္ေသာစိတ္ျဖင့္သိလ်က္ေန၏။
ထိုစိတ္အေျခအေန၌ကုသိုလ္အကုသိုလ္စသည့္သခၤါရစိတ္မွန္သမ်ွအလုံးစုံကင္းစင္လ်က္ၿငိမ္းျခင္းသေဘာတရားသက္သက္ကိုသိေနသည့္စင္ၾကယ္ေနေသာစိတ္မ်ွသာျဖစ္ေလ၏။

#ထိုအသိတရားျဖင့္ျပည့္စုံသြားေသာစိတ္သည္
ဘယ္ေသာအခါဘယ္ေသာအေျခအေနမွာျဖစ္ေစတရားအားလုံးတို႔၌သေဘာအမွန္ကိုသိလ်က္ေမ႔ေလ်ာ့ျခငး္ကင္းစြာၿငိမ္းေအးစြာေနနိုင္ၾကေလကုန္၏။
   ____  ____  _____

###အဇိတမာဏဝပုစၧာ
၁ဝ၃၉။ (အဇိတသည္ ဤသို႔ ေမးေလွ်ာက္၏) -

ေလာကကို အဘယ္တရားက ဖံုးလႊမ္းထားပါသနည္း၊ ေလာကသည္ အဘယ္တရားေၾကာင့္ မထင္ရွားပါသနည္း၊ အဘယ္တရားကို လိမ္းက်ံကပ္ၿငိတတ္ေသာတရားဟု ေဟာေတာ္မူပါ သနည္း၊ အဘယ္တရားသည္ ထိုေလာက၏ ေဘးႀကီး ျဖစ္ပါသနည္း။ (၁)

၁ဝ၄ဝ။ (ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤသို႔ မိန္႔ေတာ္မူ၏) -

အဇိတ ေလာကကို မသိမႈ 'အဝိဇၨာ' က ဖံုးလႊမ္းထား၏။ မိမိအားသာ ျဖစ္ေစလို၍ သူတစ္ပါးအား မျဖစ္ေစလိုမႈ 'မစၧရိယ'ႏွင့္ ေမ့ေလ်ာ့မႈ 'ပမာဒ' တရားေၾကာင့္ ေလာကသည္ မထင္ရွား၊ ျမည္တမ္းေၾကာင္း (တဏွာ) ကို (ေလာကကို) လိမ္းက်ံ ကပ္ၿငိတတ္ေသာတရားဟု ငါ ဆို၏။ သံသရာဝဋ္ (ဒုကၡ)သည္ ထိုေလာက၏ ေဘးႀကီး ျဖစ္၏။ (၂ဝ)

၁ဝ၄၁။ (အဇိတသည္ ဤသို႔ ေမးေလွ်ာက္၏) -

အာယတနအားလံုးတို႔၌ တဏွာအလ်ဥ္တို႔သည္ စီးကုန္၏။ တဏွာအလ်ဥ္တို႔ကို အဘယ္တရားသည္ တားျမစ္ပိတ္ပင္ႏိုင္ပါသနည္း၊ တဏွာအလ်ဥ္တို႔ကို ေစာင့္စည္း ပိတ္ဆို႔ႏိုင္ေသာတရားကို ေဟာေတာ္မူပါေလာ့၊ အဘယ္တရားက တဏွာအလ်ဥ္တို႔ကို ေစာင့္စည္းပိတ္ဆို႔ႏိုင္ပါသနည္း။ (၃)

၁ဝ၄၂။ (ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤသို႔ မိန္႔ေတာ္မူ၏) -

အဇိတ ေလာက၌ စီးသြားကုန္ေသာတဏွာအလ်ဥ္တို႔ကို ေအာက္ေမ့မႈ 'သတိ'သည္ တားျမစ္ပိတ္ပင္ႏိုင္၏။ တဏွာအလ်ဥ္တို႔ကို ေစာင့္စည္းပိတ္ဆို႔ႏိုင္ေသာတရားကို ငါဆိုအံ့၊ ပညာက ထိုတဏွာအလ်ဥ္တို႔ကို ေစာင့္စည္းပိတ္ဆို႔ႏိုင္၏။ (၄)

၁ဝ၄၃။ (အဇိတသည္ ဤသို႔ ေမးေလွ်ာက္၏) -

အသွ်င္ဘုရား ပညာသည္လည္းေကာင္း၊ သတိသည္လည္းေကာင္း၊ နာမ္႐ုပ္သည္ လည္းေကာင္း ရွိပါ၏။ ဤပညာ သတိ နာမ္႐ုပ္တရားသည္ အဘယ္၌ ခ်ဳပ္ပါသနည္း၊ ေမးအပ္ေသာ အသွ်င္ဘုရားသည္ ဤအေၾကာင္းကို အကြၽႏု္ပ္အား ေဟာေတာ္မူပါေလာ့။ (၅)

၁ဝ၄၄။ အဇိတ သင္ေမးအပ္ေသာ အေမးျပႆနာကို ငါ ေျဖအံ့၊ အၾကင္နိဗၺာန္၌ နာမ္သည္လည္းေကာင္း၊ ႐ုပ္သည္လည္းေကာင္း အႂကြင္းမဲ့ ခ်ဳပ္၏။ ကုသိုလ္ကံ အကုသိုလ္ကံ ဟူေသာ အဘိသခၤါရဝိညာဏ္၏ ခ်ဳပ္ရာ နိဗၺာန္၌ ဤနာမ္႐ုပ္သည္ ခ်ဳပ္၏။ (၆)

၁ဝ၄၅။ ျမတ္စြာဘုရား ဤေလာက၌ အၾကင္ပုဂၢိဳလ္တို႔သည္ကား တရားကိုသိၿပီးေသာ ရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္ကုန္၏။ မ်ားစြာေသာ အၾကင္ပုဂၢိဳလ္တို႔သည္ကား က်င့္ဆဲ 'ေသကၡ' ပုဂၢိဳလ္တို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ထိုပုဂၢိဳလ္တို႔၏ အက်င့္ကို ေမးအပ္ေသာ ရင့္က်က္ေသာ ပညာရွိေတာ္မူေသာ အသွ်င္ဘုရားသည္ အကြၽႏု္ပ္အား ေဟာေတာ္မူပါေလာ့ (ဟု ေလွ်ာက္၏)။ (၇)

၁ဝ၄၆။ ရဟန္းသည္ ကာမတို႔၌ မတပ္မက္ မတြယ္တာရာ၊ စိတ္ညစ္ညဴး ေနာက္က်ဳသူ မျဖစ္ရာ၊ တရားအားလံုးတို႔၌ လိမၼာသည္ သတိရွိသည္ျဖစ္၍ ေနထိုင္ရာ၏ဟု (ေဟာေတာ္မူ၏)။ (၈)

ေရွးဦးစြာေသာ အဇိတမာဏဝပုစၧာ ၿပီး၏။

###အယူစင္ၾကယ္ခဲ႔ပါမူ###
       *******************
@"ဒါမွန္တယ္"
    "ဒါမွအမွန္တရားစစ္စစ္"
"မဟုတ္ဘူးမွားတယ္"
"အဲဒီအယူမွားတယ္"
"ဒီလိုယူမွမွန္တယ္"
"ဘယ္လိုယူယူမွားတယ္"
#စသည္ျဖင့္စသည္ျဖင့္အမ်ိဳးမ်ိဳးအယူဝါဒၿပိဳင္ေနတတ္ၾကတယ္။

@ရွိေစေတာ့
ဒါကလည္းမ်က္ကန္းသဘာဝစမ္းမိစမ္းရာကိုထင္တာေျပာတတ္ၾကတာပါပဲ။

#အယူေတြအေၾကာင္းသုံးသပ္ၾကည့္ေတာ့
*မ်က္စိနဲ႔ျမင္အပ္တဲ႔သေဘာေတြအေပၚမွာ
**နားနဲ႔ၾကားအပ္တဲ႔သေဘာေတြအေပၚမွာ
***နွာနဲ႔နံအပ္တဲ႔သေဘာေတြအေပၚမွာ
****လ်ွာနဲ႔လ်က္္အပ္တဲ႔သေဘာေတြအေပၚမွာ
*****ကိုယ္နဲ႔ထိ္အပ္တဲ႔သေဘာေတြအေပၚမွာ
******စိတ္နဲ႔ေတြးႀကံအပ္တဲ႔သေဘာေတြအေပၚမွာ
ဤသို႔ဟုတ္၏။
ဤသို႔မဟုတ္။
သည္လိုအမွန္။
ဟိုလိုကားမွား၏။
#ပကတိရွိျခင္းကိုမသိျမင္။
#မရွိျခင္းေတြကိုယူစြဲ
   ဟိုလိုပဲသည္လိုပဲရယ္လို႔
   အဟုတ္ထင္တြင္တြင္ေျပာ
@အယူအစြဲမ်ိဳးစုံမွာေသာင္တင္ရင္း"မာန"ၿပိဳင္
@သူပိုသိငါပိုတတ္အမွတ္သညာအျပဳမွားေတြနဲ႕
#အင္းေပါ႔ေလ
   ျငင္းၾကေပါ႔
   မေမာေသးသမ်ွမာနၿပိဳင္
   ျငင္းၾကတယ္ေလ
   ျငင္းေပါ႔   ျငင္းၾကေပါ႔

#အယူစင္ၾကယ္ျခင္းမွာေတာ့
*ျမင္အပ္ၾကားအပ္နံအပ္စားအပ္ထိအပ္ေတြးအပ္အရပ္ရပ္သည္သညာေဝဒနာေစတနာနွင့္သဗၺစိတၲံျဖစ္ရပ္မွန္ကိုဧကန္စင္စစ္မျမင္တတ္ပဲ
ထင္ရာယူစြဲမမွတ္မူပဲ
***ျမင္ခိုက္ၾကားခိုက္အာရုံတိုက္ခိုက္ေပၚသည့္သေဘာ၌စူးစိုက္ရွဳအပ္သိျမင္ခိုက္သည္အရွိဆိုဖြယ္မရွိပါပဲဤကားအဟုတ္ဤသို႔အမွန္ယူရန္မစြမ္းသာေလၿပီ။
#ရွဳျခင္းအျမင္တည့္မတ္ေလ်ာ္ကန္ေဝဘန္သုံးသပ္ဆုံးျဖတ္အပ္ေသာ္
အမ်ိဳးမ်ိဳးအေထြေထြအယူေတြသည္သိမွတ္ခံစားအာယတနတရားမ်ား၌သာစြဲယူကိုင္ဆုပ္သမုတ္အပ္သည္ျဖစ္၏။
***ထိုထိုအရပ္ရပ္ျဖစ္အပ္သည္တို႔ေဖာက္ျပန္ရုပ္သိမ္းခ်ဳပ္ၿငိမ္းေနသည္ကိုသာသိျမင္ေနျငားအံ႔
#စြဲယူစရာမရွိၿပီ
#အယူၿပိဳင္စရာမရွိၿပီ
#ဤသို႔ယူရန္ထိုသို႔ယူရန္မရွိၿပီ
#မည္သို႔မ်ွယူရန္မရွိၿပီ
#စြဲယူမိသမ်ွဒုကၡသာလ်င္ျဖစ္၍
#အယူအစြဲမွန္သမ်ွလြတ္လြတ္စြန္႔လ်က္
#အယူစင္ၾကယ္ျခင္းသည္သာၿငိမ္းေအးေလ၏ဟုသိလ်က္
#အလုံးစုံေသာတရားတို႔သည္ခ်ဳပ္ျခင္း၌သာအဆုံးရွိလ်က္
#ခ်ဳပ္လ်က္ၿငိမ္းလ်က္သာလ်င္ရွိေနေသာအျမင္အားျဖင့္
*အယူအားလုံးတို႔၏အျမစ္အရင္းကိုသိလ်က္
*အယူအားလုံးကိုတုန္႔ျပန္မဆန္႔က်င္ပဲ
*အယူအားလုံးကိုစြန္႔ကာ
#####အယူစင္ၾကယ္လ်က္ေန၏။
     _______*****_______

###ပသူရသုတ္###
       ***********
၈၃၁။ (မိမိ)မွီခိုအားထားရာအယူကိုသာ အေကာင္းေျပာဆိုတတ္ၾကသည့္ မ်ားစြာေသာသူတို႔သည္ အသီးအျခားမွန္ကန္သည္ဟု ယူဆေသာ သႆတဒိ႒ိစသည္တို႔၌ သက္ဝင္ကုန္သည္ျဖစ္၍ဤငါ့အယူ၌သာလွ်င္ စင္ၾကယ္မႈရွိ၏ဟု ေျပာ ဆိုၾကကုန္၏။ အျခားေသာ အယူဝါဒတို႔၌ ကားစင္ၾကယ္မႈရွိ၏ဟု မေျပာဆိုၾကကုန္။ (၁)

၈၃၂။ ဝါဒၿပိဳင္လိုကုန္ေသာ ထိုသူတို႔သည္ ပရိသတ္ေဘာင္သို႔ သက္ဝင္ၾက၍ အခ်င္းခ်င္းတစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ လူ႕ဗာလဟု ႐ႈၾကည့္ၾကကုန္၏။ အျခား အယူဝါဒကိုမွီကုန္ေသာ ခ်ီးမြမ္းခံလိုေသာ ထိုသူတို႔သည္ (မိမိကိုယ္ကို မိမိ) ပညာ ရွိဟု ယူဆကုန္သည္ျဖစ္၍စကားႏိုင္ေျပာဆိုၾကကုန္၏။ (၂)

၈၃၃။ ဝါဒၿပဳိင္ဆိုင္ဆိုရန္အားထုတ္သူသည္ ပရိသတ္အလယ္၌ ခ်ီးမြမ္းခံလိုသည္ျဖစ္၍ (သူတစ္ပါးတို႔ဝါဒကို) ၿဖဳိဖ်က္ေလ့ရွိ၏။သို႔ ပင္ျဖစ္ေသာ္လည္း (သင့္ စကားသည္ အနက္အဓိပၸါယ္မရွိဟု) အပယ္အဖ်က္ခံရသည္ရွိေသာ္ ထိုသူသည္ မ်က္ႏွာမသာမယာ ျဖစ္တတ္၏။ အျပစ္ရွာလ်က္ကဲ့ရဲ႕သည္ရွိေသာ္ အမ်က္ထြက္ တတ္၏။ (၃)

၈၃၄။ ထိုသူ၏ အပယ္ဖ်က္ခံရေသာ ဝါဒကို ႐ံႈးေသာ ဝါဒဟူ၍ ျပႆနာကို ဆင္ျခင္ ဆံုးျဖတ္သူပညာရွိတို႔က ေျပာဆိုၾကေသာအခါ ဝါဒၿပဳိင္ပြဲ၌ ႐ံႈးသူသည္ ငိုေႂကြးျမည္ တမ္းရ၏။ စိုးရိမ္ပူေဆြးရ၏။ ငါ့ထက္ သာလြန္သြားၿပီဟု အဖန္ဖန္ ညည္းတြားရေလ၏။ (၄)

၈၃၅။ ဤဝါဒၿပဳိင္ဆိုင္ျငင္းခံုမႈတို႔သည္ ပရိဗိုဇ္ရဟန္းတို႔၌ ျဖစ္ကုန္၏။ ဤဝါဒၿပိဳင္ပဲြတို႔၌ (ႏိုင္ခဲ့ေသာ္) စိတ္ရႊင္လန္း ပြင့္လန္း၍ (႐ႈံးခဲ့ေသာ္) စိတ္ညႇဳိးႏြမ္း ပင္ပန္းမႈ ျဖစ္၏။ ဤအက်ဳိးအျပစ္ကို ျမင္၍ ဝါဒၿပဳိင္ဆိုင္စကားႏိုင္ ေျပာဆိုမႈကို ေရွာင္ၾကဥ္ရာ၏။ (ဤဝါဒၿပိဳင္ဆိုင္ရာ၌) ခ်ီးက်ဴးခံရမႈကို ရသည္မွတစ္ပါး အျခားေသာ အက်ဳိးအာနိသင္မရွိသည္သာတည္း။ (၅)

၈၃၆။ ယင္းသို႔ အက်ဳိးအာနိသင္မရွိေသာ္လည္း ပရိသတ္အလယ္၌ ဝါဒကို ေျပာျပလ်က္ ထိုအယူ၌ အခ်ီးမြမ္းခံရ၏။ ထိုသို႔ အခ်ီးမြမ္းခံရျခင္းေၾကာင့္ ထိုသူသည္ ရႊင္လန္းလည္း ရႊင္လန္း၏။ တက္ႂကြလည္း တက္ႂကြ၏။ ထိုအခ်ီးမြမ္းခံရမႈ အက်ဳိးကို ရ၍ စိတ္တိုင္းက် ျဖစ္ရေလ၏။ (၆)

၈၃၇။ ယင္းတက္ႂကြမႈသည္ ထိုသူအား ဆင္းရဲပင္ပန္းေၾကာင္း ျဖစ္၏။ ထိုသူသည္ လြန္လြန္ကဲကဲတက္ႂကြေသာ မာနစကားကို ေျပာဆိုတတ္၏။ ဤအျပစ္ကိုလည္း ျမင္၍ မျငင္းခံုရာ၊ အေၾကာင္းေသာ္ကား ထိုျငင္းခံုျခင္းျဖင့္ စင္ၾကယ္၏ဟု ပညာရွိတို႔ မဆိုၾကေသာေၾကာင့္ တည္း၊ (၇)

၈၃၈။ မင္း၏ ရိကၡာျဖင့္ အသက္ေမြးသူ သူရဲေကာင္းသည္ ၿပဳိင္ဘက္သူရဲ ေကာင္းကို ့အလိုရွိသည္ျဖစ္၍ ၾကံဳးဝါးလ်က္ သြားသကဲ့သို႔၊ သူရဲေကာင္း 'ပသူရ' ထိုသင္သည္ဝါဒၿပဳိင္ဘက္ရွိရာအရပ္သို႔သာ သြားေလေလာ့၊ (ငါ့မွာကား) သင္ႏွင့္ ၿပဳိင္ဆိုင္ စစ္ထိုးရန္ ကိေလသာဟူသမွ်သည္ ေဗာဓိပင္ရင္းဝယ္ သဗၺညဳတဉာဏ္ကို ရရာ ေရွးအခါ ကပင္ မရွိခဲ့ေပ။ (၈)

၈၃၉။ အၾကင္သူတို႔သည္ မိစၧာဒိ႒ိအယူကို ယူၾကကုန္လ်က္ ျငင္းခံုၾကကုန္၏။ ဤငါ၏အယူသည္သာလွ်င္ မွန္၏ဟူ၍လည္း ေျပာဆိုၾကကုန္၏။ (ပသူရ) ထိုမိစၧာ အယူရွိသူတို႔ကို သင္ေျပာဆိုေခ်၊ ဤေနရာ၌ ဝါဒၿပိဳင္ပြဲ ျဖစ္ခဲ့ေသာ္ သင္ႏွင့္ ၿပိဳင္ ဆိုင္စစ္ထိုးမႈ ျပဳမည့္သူတို႔မရွိကုန္သည္သာတည္း။ (၉)

၈၄ဝ။ ပသူရ အၾကင္ရဟႏၲာတို႔သည္ကား (ကိေလသာ) စစ္သည္အေပါင္း ဖ်က္ ဆီးၾကၿပီးလွ်င္အယူဝါဒတစ္ခုႏွင့္အယူဝါဒတစ္ခုကို မဆန္႔က်င္ေစကုန္မူ၍ သြားလာ ေနထိုင္ၾကကုန္၏။ ဤေလာက၌ အၾကင္ရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္တို႔အား (မဂ္ဖိုလ္နိဗၺာန္မွ) တစ္ပါး စြဲလမ္းယူဆမႈ မရွိ၊ ထိုရဟႏၲာတို႔၌ သင္သည္အဘယ္မည္ေသာ ဝါဒ စစ္ထိုးမႈကို ရႏိုင္ပါမည္နည္း။ (၁ဝ)

၈၄၁။ သို႔ ျဖစ္ပါလ်က္ သင္သည္ (ႏိုင္ေကာင္းႏိုင္လိမ့္မည္ေလာဟု) ၾကံစည္ ေတြးေတာကာ လာခဲ့၏။ သင္သည္ စိတ္ျဖင့္ ဒိ႒ိအယူတို႔ကို ၾကံစည္ယူဆလ်က္ ကိေလသာကို ခါတြက္ၿပီးေသာ ဘုရားရွင္ႏွင့္ဝါဒယွဥ္ၿပိဳင္ရန္ ေရာက္လာဘိ၏။ ယင္းသို႔ ယွဥ္ၿပိဳင္ရန္ ေရာက္လာေသာ္လည္း သင္သည္ ယွဥ္ၿပိဳင္ရန္စြမ္းႏိုင္ လိမ့္မည္ မဟုတ္။ (၁၁)

ရွစ္ခုေျမာက္ ပသူရသုတ္ ၿပီး၏။

###အဇၩတၲ၌ျဖစ္ေသာ###
        *****************
@အရြယ္ေကာင္းေတြခ်ည္းပဲ

¥ငယ္ငယ္နုနု
¥ရြယ္ရြယ္လတ္လတ္
¥ႀကီးႀကီးထြားထြား
ျပစ္မ်ိဳးမွဲ႔မထင္
လွပေက်ာ့ရွင္းႏြဲ႕ေနွာင္းေပ်ာ့ေျပာင္း
သြယ္သြယ္လ်လ်ျပည့္ျပည့္တင္းတင္း
ရုပ္ဆင္းရူပကာအျပစ္ဆိုဖြယ္မရွိ
အေရာင္အဝါေတာက္ေတာက္ပပ
စြဲမက္ေလာက္သမ်ွအကုန္ေပၚေအာင္ေဖာ္ျပပါလဲ

_/|\_ထို၏မ်က္ေမွာက္
အသိေရာက္ေနစိတ္အေျခအေနသည္ၾကည္စင္မေနာထိုသေဘာ၌တဏွာကင္းစင္မ်က္စိျမင္သည္အာရုံသေဘာဝိညာဏ္ခ်ဳပ္ေပ်ာက္ဦးတိုက္ေလ်ွာက္သည့္ၿငိမ္း၍ေနျခင္းရွင္းေနျခင္းကိုအဇၩတၲ၌ဆိုက္ဆိုက္သိျမင္ေနေလေသာ္
>အတြင္းသေဘာအမွန္ရွဳၾကည့္ျပန္ေသာ္
>>အာရုံအဆင္းျမင္သည့္မ်က္စိျမင္သိစိတ္၌တိုက္ဆုံဓါတ္သေဘာထိုမေနာသည္ေသခ်ာစီစစ္ပညာျဖစ္သည့္သတိဦးစီးအႀကီးအမွဴးျပဳေသာ္အဇၩာသယေသခ်ာက်နျမင္သည့္နွလုံးသြင္းရွဳျခင္းတည္သည္
>>>မေနာဝိညာဏဓါတ္သိအပ္သည္ကရွိျခင္းအမွန္ခ်ဳပ္ၿငိမ္းေနသည့္စကၡဳဝိညာဏ္
>>>>ဆိတ္သုဉ္းေနသည့္စကၡဳအာယတနသုညဂါရ
>>>>>ရုတ္ရုတ္သဲသဲအထင္အျမင္မလြဲပဲဟိုလိုသည္လိုလုပ္ရင္ေကာင္းတယ္လို႔အာရုံအေပၚအမွားနွလုံးမသြင္းလ်င္ျဖင့္
>>>>>>နွစ္သက္စရာဆိုတာဘာဆ္ုိိဘာမွမရွိတဲ႔ပကတိကင္းဆိတ္ေနျခင္း
 _/|\_
အတြင္းအဇၩာသယျမင္ကြင္း
*ရွင္းရွင္းလင္းလင္း
*ကင္းကင္းဆိတ္ဆိတ္
*အဆုံးအစမရွိၿငိမ္းျခင္းအတိ
#ပကတိခ်မ္းသာေနတာကိုအဇၩတၲ၌သိျမင္ေနေတာ့
#မတုန္မလွဳပ္ေက်ာက္ရုပ္အလား
#မယိမ္းမယိုင္ေက်ာက္တိုင္အလား
#မထိမေတြ႕သက္မဲ႔အလားျဖစ္ေနျခင္းကို
*တဏွာ**အရတိ***ရဂါ
ထိုမာန္မင္း၏သမီးပ်ိဳျမစ္မာယာေက်ာ့ကြင္းသိမ္းသြင္းျခင္းသည္အခ်ည္းအနီီွးလိုရာမေရာက္ေနာက္သို႔လွည့္ျပန္သြားၿပီတည္း။

#အဆင္းအသံအနံ႕အရသာထိစရာအာရုံထိုငါးျဖာသည္ဝိညာဏဓါတ္အထူးမွတ္၍ရွဳအပ္သည္တြင္အဇၩာသယမေနာဝိညာဏဓါတ္၌ခ်ဳပ္ေပ်ာက္ျမင္ကြင္းအရွဳခံသြင္းသည္ကိုျမင္ေလေသာ္
>ထိုထိုသဘာဝသုညသာဟုအရွိကိုအရွိအတိုင္းသိေလ၏။
>>ထိုျမင္ျခင္းကိုပိုင္းျခားပညာေဝဘန္ေထာက္ရွဳခ်ဳပ္မွဳသေဘာမ်ားသည္တြယ္ရာမရွိကပ္ၿငိတဏွာကင္းေနပါလ်က္ကိေလကင္းစင္စိတ္အစဉ္သည္ပကတိၿငိမ္းျခင္းအရွိခ်မ္းသာဓါတ္မဟာကိုဆိုက္ေရာက္သက္ဝင္မျပင္မျပဳခ်မ္းသာမွဳသည္တည္ရာအစစ္ျဖစ္သတည္း။
#ထိုသိျမင္ျခင္းသည္ေက်ာက္စိုင္ေက်ာက္ထုေက်ာက္ေတာင္ကဲ႔သို႔အဇၩတၲ၌ထင္ထင္ရွားရွားျမင္ေလၿပီတည္း
#ထို႔ေၾကာင့္အဆင္း၌မတုန္လွဳပ္ၿပီတည္း။
#ထို႔ေၾကာင့္အသံ၌မတုန္လွဳပ္ၿပီတည္း။
#ထို႔ေၾကာင့္အနံ႕အရသာအထိအေတြ႕တို႔၌မတုန္လွဳပ္ၿပီတည္း။
#ထို႔ေၾကာင့္အေတြးအမွတ္အယူတို႔၌မတုန္လွဳပ္ၿပီတည္း။

  ____*****_____

###မာဂ႑ိယသုတ္###
        ***************
၈၄၂။ တဏွာ အရတိ ရဂါဟူေသာ (မာရ္မင္းသမီးသုံးေယာက္ကို) ျမင္ရ၍ေသာ္လည္း ေမထုန္အမႈ၌ လိုလားတပ္မက္မႈ 'ဆႏၵ' မျဖစ္ခဲ့ေပ၊ က်င္ငယ္, က်င္ႀကီးတို႔ျဖင့္ ျပည့္ေသာ ဤ (သူငယ္မ) ႐ုပ္အဆင္းကို (ျမင္ရ၍) အဘယ္မွာ လိုလား တပ္မက္မႈ ျဖစ္မည္နည္း၊ ထိုသင့္သမီးမာဂ႑ီကို ေျချဖင့္ ထိ႐ံုမွ်ပင္ ငါ အလို မရွိ။ (၁)

၈၄၃။ မင္းေပါင္းမ်ားစြာတို႔ လိုလားေတာင့္တအပ္ေသာ ဤမွ်လွပတင့္တယ္သည့္ သတို႔သမီးရတနာကိုအကယ္၍ အလိုမရွိခဲ့ပါမူ အသွ်င္၏ အယူဝါဒ သီလ အက်င့္ အသက္ေမြးမႈႏွင့္ ဘဝျဖစ္စဥ္ကို အဘယ္သို႔ သေဘာရွိသည္ကို ေျပာျပပါေလာ့။ (၂)

၈၄၄။ (ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤသို႔ မိန္႔ေတာ္မူ၏) -

မာဂ႑ိယ ထိုငါဘုရားအား (ေျခာက္ဆယ့္ႏွစ္ပါး) ဒိ႒ိတရားတို႔၌ ဆံုးျဖတ္၍ (ဤငါ၏ အယူသာမွန္၏။ အျခားသူတို႔အယူကား အခ်ည္းႏွီးသာတည္းဟု) ဤစကားကို ဆိုမည္ဟု စဲြျမဲယူဆမႈ မရွိေပ၊ (ေျခာက္ဆယ့္ႏွစ္ပါးေသာ) ဒိ႒ိအယူတို႔၌ အျပစ္ကို ျမင္သည္ျဖစ္၍ (တစ္စံုတစ္ခုေသာ ဒိ႒ိအယူကိုမွ်) မယူဘဲ (သစၥာ ေလးပါးတို႔ကို) ေရြးခ်ယ္ စိစစ္လ်က္ အဇၩတၱ၌ ျဖစ္ေသာ ကိေလသာတို႔ ၿငိမ္းရာနိဗၺာန္ကို ျမင္ၿပီ။ (၃)

###ၿမဲၿမံခိုင္က်ည္ျခင္းသည္သာအနွစ္###
      ********************
@ျမင္ရတဲ့အေပၚမွာလွတယ္မလွဘူးေကာင္းတယ္မေကာင္းဘူးသတ္မွတ္စြဲယူလိုက္တယ္ေပါ႔။

@ၾကားရတဲ့အေပၚမွာသာယာတယ္ဆူညံတယ္ေကာင္းတယ္မေကာင္းဘူးသတ္မွတ္စြဲယူလိုက္တယ္ေပါ့။

@ထိေတြ႕ခံစားမိသမ်ွေတြေပၚမွာသာယာဖြယ္ေတြကိုလည္းစူးစူးနစ္နစ္စြဲယူမွတ္သားစက္ဆုပ္ဖြယ္ေတြကိုလည္းစူးစူးနစ္နစ္စြဲယူမွတ္သားထားတတ္ၾကျပန္ပါတယ္။
>ေနာက္အေၾကာင္းႀကံဳႀကိဳက္တိုင္းစြဲယူမွတ္သားထားသမ်ွကိုျပန္လည္ပုံေဖာ္ခံစားေနတတ္ၾကတာကလည္းျဖစ္ရုိးျဖစ္စဉ္ဧဝံဓမၼတာျဖစ္ေနၾကေလရဲ႕။
>သည့္ေနာက္ေတာ့ျမင္ခ်င္တာမျမင္ရတဲ့အခါ၊
ျမင္ရတာကိုမျမင္ခ်င္တဲ့အခါ၊ၾကားခ်င္​တာကိုမၾကားရတဲ့အခါ၊ၾကားတာကိုမၾကားခ်င္​တဲ့အခါ၊ထိေတြ႕ခံစားရခ်င္​တာေတြကိုမခံစားမထိေတြ႕ရတဲ့အခါ၊ထိေတြ႕ခံစားရတာေတြကိုမခံစားမထိေတြ႕ခ်င္​ေတာ့တဲ့အခါ>>အလိုမက်ျခင္​းေဒါမနႆေတြ၊ပူပင္​ျခင္​းေသာကေတြ၊ကိုယ္​ဆင္​းရဲစိတ္​ဆင္​းရဲဒုကၡေတြ၊ငိုေႂကြးျခင္​းပရိေဒဝေတြ၊ျပင္​းစြာပူေလာင္​ေၾကကြဲျခင္​းဥပါယာသေတြဟာလည္​းဧဝံဓမၼတာလမ္​းေၾကာင္​းအတိုင္​းဤသို႔ျဖစ္​ေသာ္​ဤသို႔ျဖစ္​မည္​သာတည္​းဟုဆင္​းရဲအစုအေဝးသည္​ေပၚေပါက္​ရသည္​သာတည္​း။

###အဘယ္​ေၾကာင္​့ထိုသို႔ျဖစ္​ရပါသနည္​း။
*ျမင္​အပ္​ေသာအဆင္​းသည္​လည္​းေကာင္​း
**ျမင္​အပ္​ေသာမ်က္​စိသည္​လည္​းေကာင္​း
***ျမင္​အပ္​ေသာသေဘာျမင္​သိစိတ္​သည္​လည္​းေကာင္​းမၿမဲၾကေလကုန္​၊ေဖာက္​လြဲေဖာက္​ျပန္​ျဖစ္​ေလ့ရွိၾကကုန္​၏။
****ထိုသေဘာတို႔ေပါင္​းဆုံျဖစ္​ေပၚသည္​့့့အတြင္​းအဇၩတၲသႏၲာန္၌ေကာင္းေကာင္းဆိုးဆိုးအမ်ိဳးမ်ိဳးအေထြကိုစြဲမွတ္ယူမွဳသည္စူးစူးနစ္နစ္ကပ္ေရာက္ေနျခင္းအားျဖင့္အနွစ္သာရကင္းမဲ့ေသာဆင္းရဲအစုကိုအယူအမွတ္မွားလ်က္ရွိေစျဖစ္​ေစၾကကုန္၏။

#စင္စစ္ေသာ္ကား
***မည္သည့္အခါမည္သည့္အေျခအေန၌မဆို
>အဆင္း၊အလင္​း၊မ်က္​စိ၊အာရုံျပဳမႈအေၾကာင္​းတရားတို႔ျပည္​့စုံညီၫြတ္​လ်င္​ျမင္​သိစိတ္​ျဖစ္​ေပၚလာသည္​မွာဓမၼတာသာတည္​း။
>>ထိုအဆင္​းအာရုံကိုသိသည္​့စိတ္​နွင္​့အတူမွတ္​သားမႈခံစားမႈတို႔ယွဉ္​တြဲျဖစ္​ေပၚလာၾကသည္​မွာလည္​းဓမၼတာသာတည္​း။

#ထိုျမင္​သိစိတ္​ကိုဘယ္​ကဲ့သို႔နွလုံးသြင္​းသနည္​း။

***ဤ၌ပညာရွိနွင္​့လူမိုက္​တို႔လမ္​းခြဲေလ၏။

@ရွဳအပ္ေသာတရားအျဖစ္ေအာက္ေမ့ရွဳတတ္မွဳ""သတိ""ျပဳအပ္ပါသလား။

©သတိမခ်ပ္ျမင္အပ္သည္၌သာေမ့ေလ်ာ့ေမ်ာပါသြားပါသလား။

@ထိုျမင္သိမွတ္ခံစားသေဘာတရားကိုစူးစိုက္တည့္မတ္ရွဳနိုင္သည့္""သမာဓိ""ျပဳအပ္ပါသလား။

©ထိုျမင္သိမွတ္သားခံစားသေဘာတရားကိုသာေမ့ေလ်ာ့လိုက္ပါမွတ္သားခံစားေနပါသလား။

@အတြင္းအဇၩတၲ၌ခ်ဳပ္ျခင္းကိုသာျပေသာသိမွတ္ခံစားသေဘာကို""ပညာ""ျဖင့္ရွဳျမင္သုံးသပ္အပ္ပါသလား။

©အာရုံ၌ကပ္ၿငိေနမွဳတဏွာျဖင့္သိမွတ္ခံစားသေဘာမ်ားကိုသာအထပ္ထပ္စူးစူးနစ္နစ္မွတ္ယူေနပါသလား။
#သုံးသပ္အပ္၏။
#အတြင္းသေဘာ၌စစ္ေဆးအပ္၏။
#အဇၩတၲမေနာဝိညာဏဓါတ္၌အဖန္ဖန္စီစစ္သုံးသပ္ပါသည္။

@နွလုံးသြင္းျခင္းဟူေသာသေဘာ၌
*မိမိတို႔၏တရားအားေလ်ာ္စြာသိျမင္နိုင္ရန္
>ဦးစြာဂရုဓမၼျပဳနာၾကားထားမွဳ
>>နာယူထားသည့္အေပၚေလ်ာ္ကန္စြာစိစစ္တတ္မွဳ
>>>မိမိတို႔သႏၲာန္ျဖစ္ျခင္းအမွန္က္ိုရွဳျမင္နိုင္သည့္"သတိ"ျပဳနိုင္မွဳ
>>>>ျဖစ္ခိုက္ျဖစ္ခိုက္တိုင္း၌စူးစိုက္ရွဳနိုင္စြမ္း"သမာဓိ"တည္နိုင္မွဳ
>>>>>ျဖစ္ခိုက္တိုင္း၌သတိသမာဓိျပဳရွဳျမင္ခ်က္တိုင္းအေပၚသုံးသပ္ဆုံးျဖတ္နိုင္စြမ္း"ပညာ"ျဖစ္မွဳတို႔သည္
""ေယာနိေသာမနသိကာရ""ေလ်ာ္စြာရွဳျမင္ျခင္း၏အဂၤါရပ္မ်ားအျဖစ္ျပည့္စုံညီညြတ္ၾကပါလ်င္
#အနွစ္မရွိေဖာက္လြဲေဖာက္ျပန္ေပ်ာက္ပ်က္ကုန္ဆုံးသြားၾကသည္သာလ်င္ျဖစ္ေသာ ျမင္သိၾကားသိထိသိခံစားမွတ္သားသေဘာတရားမ်ားကိုဟုတ္တိုင္းမွန္စြာသိေလ၏။

#ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးခ်ဳပ္ေပ်ာက္ကုန္ဆုံးသြားေသာသေဘာတရားမ်ား၏ခ်ဳပ္ေနမွဳ၊ၿငိမ္းေနမွဳ၊ဆိတ္သုည္းေနမွဳ၊ကင္းစင္ၿငိမ္သက္သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္ေနမွဳသက္သက္သည္သာလ်င္ဆင္းရဲမရွိပကတိခ်မ္းသာသက္သက္၊အနွစ္အသားျပည့္ဝေသာတရားဟူ၍သိအပ္ေလေတာ့သည္သာတည္း။
    ----/!\----/!\----/!\----

္္၁၁။    
ွ   

     
   

           ()    

         ()     

###ထူးျခားစြာသိအပ္၏###
        *******************
@သိရုိးသိစဉ္သိေနၾကအျမင္မ်ိဳးမဟုတ္ပါေလ။
***အျပင္အပအာရုံေပးဝတၳဳတို႔အေပၚလိုက္ပါသုံးသပ္သိျခင္းမ်ိဳးမဟုတ္ပါ။
***အေတြးအႀကံမွတ္သားစဉ္းစား၍သိျခင္းမ်ိဳးလည္းမဟုတ္ပါ။
***ထိုသိျခင္းအမွဳကိုျပဳေနေသာ"စိတ္"ကိုသိအပ္ပါ၏။
***အာရုံတို႔နွင့္ထိေတြ႕တိုင္းသိသိေနတတ္သည့္ထိုသိသည့္သေဘာ"စိတ္"ကိုအထူးသိအပ္ေလ၏။

#အဘယ္ေၾကာင့္ပါနည္း။
***စိတ္၏စ၍ျဖစ္မႈ၊တည္တံ႔မႈ၊အသစ္ျဖစ္ေပၚမႈ၊ထင္​ရွားျဖစ္​ေပၚမႈသည္​ဆင္​းရဲ၏စ၍ျဖစ္​မႈ၊ေရာဂါတို႔၏တည္​တံ့မႈ၊အိုျခင္​းေသျခင္​း၏ထင္​ရွားျဖစ္​ေပၚမႈမည္​၏။
(ဥပၸါဒသံယုတ္​)>စကၡုသုတ္​

#အာရုံတို႔နွင္​့ထိေတြ႕တိုင္​းျဖစ္​ျဖစ္​ေနၾကသည္​့သ္ိမႈသေဘာ"စိတ္​"ကိုထိုသို႔ရႈျမင္​လ်က္​သိအပ္​ေၾကာင္​းကိုဗုဒၶၫႊန္​ေလ၏။

#ထိုအာရုံကိုသိသည္​့စိတ္​ကိုသာမိမိသ္ိသည္​ဟုနွလုံးသြင္​းလ်က္​ယွဉ္​ဖက္​ေဝဒနာသေဘာသညာသေဘာတို႔၌စြဲမွတ္​ခံစားျခင္​းအားျဖင္​့ဆင္​းရဲအစုတို႔ဆက္​လက္​ျဖစ္​ေပၚေနေအာင္​အားထုတ္​လ်က္​ျဖစ္​ေနၾကေခ်၏။

#အဇၩတၲဟုညႊန္အပ္ေသာမေနာဓါတ္သေဘာ၌ထိုထိုအာရုံကိုသိမွဳသေဘာစိတ္တို႔သည္>တရားကိုတရားအတိုင္းသိတတ္ရွုတတ္မွဳ"သတိ"စူးစိုက္ရွုျမင္နိုင္စြမ္း"သမာဓိ"သုံးသပ္နိုင္စြမ္း"ပညာ"တို႔ျဖင့္ရွုျမင္ပါလ်င္>>ခ်ဳပ္ျခင္းကိုသာျပေနေလ၏။

#အာရုံနွင့္ထိေတြ႕၍ျဖစ္ျဖစ္သမ်ွစိတ္တို႔သည္မေနာအဇၩတၲ၌ခ်ဳပ္မွဳသေဘာကိုသာအရွုခံျပေၾကာင္းထူးစြာသိအပ္၏။

#ထို႔ေၾကာင့္ျဖစ္ျခင္းဟူသမ်ွခ်ဳပ္ၾကသည္သာျဖစ္ေသာေၾကာင့္ထိုသေဘာသည္ပင္ဆင္းရဲမည္၏ဟုထူးစြာသိအပ္၏။

#ထိုျဖစ္ျခင္းဟူသမ်ွသည္လည္းျမင္မွုသည္ျမင္တတ္​ေသာသေဘာ၊ျကားမွုသည္​ၾကားတတ္​ေသာသေဘာ၊သိမႈသည္​သိတတ္​ေသာသေဘာ>သူ႔ဆိုင္​ရာကိစၥကိုေဆာင္​ကာခ်ဳပ္​ျပသြားၾကျခင္​းသည္​ပင္​တရားတို႔၏သဘာဝ>သူ႔သေဘာသူေဆာင္​ေနျခင္​းသက္​သက္​မ်ွ>အတၲမွသုည္​းဆိတ္​လ်က္​အနတၲသေဘာသက္​သက္​တို႔သာတည္​းဟုထူးျခားစြာသိအပ္​၏။

#ျဖစ္​ျခင္​းဟူသမ်ွခ်ဳပ္​ၿငိမ္​းျပလ်က္​အတၲမစြက္​အနတၲသက္​သက္​မ်ွသိျမင္​ျခင္​းကိစၥျပည္​့စုံေလလ်င္​
*ျဖစ္​ျခင္​းဟူသမ်ွေဘး{  }ျဖစ္​ျခင္​းကင္​းသမ်ွေဘးကင္​းရာ
**အားထုတ္​ျခင္​းကိုဆင္​းရဲ{  }အားထုတ္​ျခင္​းမဟုတ္​သိျမင္​သက္​ဝင္​ေနရုံမ်ွကိုခ်မ္​းသာ
***အသစ္​အသစ္​တို႔ထပ္​ထပ္​ျဖစ္​ေနျခင္​းသည္​ပင္​ဆင္​းရဲ{  }ျဖစ္​စရာအလ်ဉ္​းမရွိခ်ဳပ္​ေနျခင္​းသည္​သာပကတိရွိေနေလသည္​့ခ်မ္​းသာ
****ခႏၶာအာယတနတို႔ျဖစ္ျခင္းသည္ဆင္းရဲ{  }ခႏၶာအာယတနတို႔မျဖစ္ျခင္းသည္ခ်မ္းသာ
*****အျပင္အပကိုလိုက္မွတ္ခံစားအားထုတ္ေနသမ်ွဆင္းရဲ{  }အတြင္းအဇၩတၲ၌ခ်ဳပ္မွုသေဘာတို႔ကိုစူးစိုက္ရွုျမင္နိုင္မွသာခ်မ္းသာ
******တစ္စုံတစ္ရာျဖစ္ေနသမ်ွဆင္းရဲ{  }အလုံးစုံတို႔၏ျဖစ္ျခင္းကင္းလ်က္ၾကည္စင္ေသာမေနာဝိညာဏ္သက္သက္မ်ွျဖင့္သိအပ္ေသာနိဗၺာန္သည္သာခ်မ္းသာအစစ္ျဖစ္ေၾကာင္းထူးျခားစြာသိအပ္သည္သာတည္း။           ။

        -------{   }--------

#ပဋိသမၻိဒါမဂ္
(၁)မဟာဝဂ္

ဖစ္ေပၚျခင္းကို ေဘး၊ ျဖစ္ေပၚျခင္းမဟုတ္ေသာ နိဗၺာန္ကို ေဘးကင္းရာဟု ထူးျခားစြာ သိအပ္၏။ ျဖစ္ပြားျခင္းကို ေဘး၊ ျဖစ္ပြားျခင္းမဟုတ္ေသာ နိဗၺာန္ကို ေဘးကင္းရာဟု ထူးျခားစြာ သိအပ္၏။ သခၤါရ နိမိတ္ကို ေဘး၊ သခၤါရနိမိတ္ မဟုတ္ေသာ နိဗၺာန္ကို ေဘးကင္းရာဟု ထူးျခားစြာ သိအပ္၏။ အားထုတ္ျခင္းကို ေဘး၊ အားထုတ္ျခင္း မဟုတ္ေသာ နိဗၺာန္ကို ေဘးကင္းရာဟု ထူးျခားစြာ သိအပ္၏။ တစ္ဖန္ ဘဝသစ္ ျဖစ္ျခင္းကို ေဘး၊ တစ္ဖန္ဘဝသစ္မျဖစ္ျခင္း နိဗၺာန္ကို ေဘးကင္းရာဟု ထူးျခားစြာ သိအပ္၏။ ဂတိကို ေဘး၊ ဂတိမဟုတ္ေသာ နိဗၺာန္ကို ေဘးကင္းရာဟု ထူးျခားစြာ သိအပ္၏။ ခႏၶာတို႔၏ ျဖစ္ျခင္းကို ေဘး၊ ခႏၶာတို႔၏ မျဖစ္ျခင္းဟူေသာ နိဗၺာန္ကို ေဘးကင္းရာဟု ထူးျခားစြာ သိအပ္၏။ မဟဂၢဳတ္ဝိပါက္၏ ျဖစ္ေပၚျခင္းကို ေဘး၊ မဟဂၢဳတ္ဝိပါက္၏ မျဖစ္ေပၚျခင္း နိဗၺာန္ကို ေဘးကင္းရာဟု ထူးျခားစြာ သိအပ္၏။ ပဋိသေႏၶေနျခင္းကို ေဘး၊ ပဋိသေႏၶ မေနျခင္း နိဗၺာန္ကို ေဘးကင္းရာဟု ထူးျခားစြာ သိအပ္၏။ အိုျခင္းကို ေဘး၊ မအိုျခင္းနိဗၺာန္ကို ေဘးကင္းရာဟု ထူးျခားစြာ သိအပ္၏။ နာျခင္းကို ေဘး၊ မနာျခင္း နိဗၺာန္ကို ေဘးကင္းရာဟု ထူးျခားစြာ သိအပ္၏။ ေသျခင္းကို ေဘး၊ မေသျခင္းနိဗၺာန္ကို ေဘးကင္းရာဟု ထူးျခားစြာ သိအပ္၏။ စိုးရိမ္ျခင္းကို ေဘး၊ မစိုးရိမ္ျခင္းနိဗၺာန္ကို ေဘးကင္းရာဟု ထူးျခားစြာ သိအပ္၏။ ငိုေႂကြးျခင္းကို ေဘး၊ မငိုေႂကြးျခင္းနိဗၺာန္ကို ေဘးကင္းရာဟု ထူးျခားစြာ သိအပ္၏။ ျပင္းစြာ ပင္ပန္းျခင္းကို ေဘး၊ ျပင္းစြာမပင္ပန္းျခင္း နိဗၺာန္ကို ေဘးကင္းရာဟု ထူးျခားစြာ သိအပ္၏။ (၃ဝ)

ျဖစ္ေပၚျခင္းကို သာမိသ၊ ျဖစ္ေပၚျခင္းမဟုတ္ေသာ နိဗၺာန္ကို နိရာမိသဟူ၍ ထူးျခားစြာ သိအပ္၏။ ျဖစ္ပြါးျခင္းကို သာမိသ၊ ျဖစ္ပြါးျခင္းမဟုတ္ေသာ နိဗၺာန္ကို နိရာမိသဟူ၍ ထူးျခားစြာ သိအပ္၏။ သခၤါ နိမိတ္ကို သာမိသ၊ သခၤါရနိမိတ္မဟုတ္ေသာ နိဗၺာန္ကို နိရာမိသဟူ၍ ထူးျခားစြာ သိအပ္၏။ အားထုတ္ျခင္းကို သာမိသ၊ အားထုတ္ျခင္းမဟုတ္ေသာ နိဗၺာန္ကို နိရာမိသဟူ၍ ထူးျခားစြာ သိအပ္၏။ တစ္ဖန္ ဘဝသစ္ျဖစ္ျခင္းကို သာမိသ၊ တစ္ဖန္ ဘဝသစ္မျဖစ္ျခင္း နိဗၺာန္ကို နိရာမိသဟူ၍ ထူးျခားစြာ သိအပ္၏။ ဂတိကို သာမိသ၊ ဂတိမဟုတ္ေသာ နိဗၺာန္ကို နိရာမိသဟူ၍ ထူးျခားစြာ သိအပ္၏။ ခႏၶာတို႔၏ျဖစ္ျခင္းကို သာမိသ၊ ခႏၶာတို႔၏မျဖစ္ျခင္း နိဗၺာန္ကို နိရာမိသဟူ၍ ထူးျခားစြာ သိအပ္၏။ မဟဂၢဳတ္ဝိပါက္၏ ထင္ရွားျဖစ္ေပၚျခင္းကို သာမိသ၊ မဟဂၢဳတ္ဝိပါက္၏ ထင္ရွားမျဖစ္ေပၚျခင္း နိဗၺာန္ကို နိရာမိသဟူ၍ ထူးျခားစြာ သိအပ္၏။ ပဋိသေႏၶေနျခင္းကို သာမိသ၊ ပဋိသေႏၶမေနျခင္း နိဗၺာန္ကို နိရာမိသဟူ၍ ထူးျခားစြာ သိအပ္၏။ အိုျခင္းကို သာမိသ၊ မအိုျခင္း နိဗၺာန္ကို နိရာမိသဟူ၍ ထူးျခားစြာ သိအပ္၏။ နာျခင္းကို သာမိသ၊ မနာျခင္း နိဗၺာန္ကို နိရာမိသဟူ၍ ထူးျခားစြာ သိအပ္၏။ ေသျခင္းကို သာမိသ၊ မေသျခင္း နိဗၺာန္ကို နိရာမိသဟူ၍ ထူးျခားစြာ သိအပ္၏။ ပူပန္ျခင္းကို သာမိသ၊ မပူပန္ျခင္း နိဗၺာန္ကို နိရာမိသဟူ၍ ထူးျခားစြာ သိအပ္၏။ ငိုေႂကြးျခင္းကို သာမိသ၊ မငိုေႂကြးျခင္း နိဗၺာန္ကို နိရာမိသဟူ၍ ထူးျခားစြာ သိအပ္၏။ ျပင္းစြာပင္ပန္းျခင္းကို သာမိသ၊ ျပင္းစြာမပင္ပန္းျခင္း နိဗၺာန္ကို နိရာမိသဟူ၍ ထူးျခားစြာ သိအပ္၏။ (၃ဝ)

###ေယာနိေသာမနသိကာရ###
        ***********************
@ ေယာနိေသာမနသိကာရ သင့္တင့္ေလ်ာက္ပါတ္စြာနွလုံးသြင္းျခင္း(ေလ်ာ္စြာရွဳျခင္း)
သည္လြန္စြာအေရးႀကီးလွပါသည္။

@အေယာနိေသာမနသိကာရ
မသင့္မတင့္နွလုံးသြင္းျခင္း(အတၲျဖင့္ရွဳျခင္း)သည္အာယတနအစဉ္မျပတ္သံသရာကိုသာဆက္ေစသျဖင့္ဆင္းရဲတို႔သာျဖစ္ေစေလ၏။
***ငါျမင္သည္ငါၾကားသည္ဟုနွလုံးသြင္းျခင္းသည္အေယာနိေသာမနသိကာရပင္ျဖစ္ေလ၏။
***အတၱဒိ႒ိကိုအေျခခံေလ၏။
***ေမာဟေဟတုပင္မအေၾကာင္းခံ၏။
>>ထိုနွလုံးသြင္းမွားေၾကာင့္အာရုံသေဘာတို႔၌ကပ္ၿငိမွဳတဏွာသည္ျဖစ္ေလ၏။
***ေလာဘေဟတုအေၾကာင္းေပၚ၏။
>>>အာရုံသေဘာတို႔အေပၚကပ္ၿငိလ်က္ေဖာက္လြဲေဖာက္ျပန္ျပဳမူထိပါးမွဳတို႔ျဖစ္ေလ၏။
***ေဒါသေဟတုအေၾကာင္းတည္း။
#ထိုအခါခႏၶာအာယတနအစဉ္တို႔သာျဖစ္ေပၚေနလ်က္စြဲမွတ္ယူမွဳသညာအမွတ္မွားတို႔ျဖင့္
>မတင့္တယ္သည့္"အသုဘ"သေဘာေဆာင္သည့္ရုပ္ကိုတင့္တယ္သည့္"သုဘ"ဟုလည္းေကာင္း

>>ခဏမစဲခ်ဳပ္ေပ်ာက္"အနိစၥ"ျပေနသည့္သိမွဳသေဘာစိတ္ကို
အာရုံအေပၚမသိမွဳနွင့္အားထုတ္ျပဳေနေသာေၾကာင့္အစဉ္တန္းမျပတ္ျဖစ္ေနျခင္းအားျဖင့္"နိစၥ"ဟုလည္းေကာင္း

>>>သုခေဝဒနာ၏အာရုံအရသာခံစားမွဳသေဘာသည္အာရုံသိစိတ္နွင့္အတူခဏမစဲခ်ဳပ္ေပ်ာက္ကုန္ဆုံးေနလ်က္"ဒုကၡ"အျဖစ္ျပေနေသာ္လည္းငါခံစား၏ဟူေသာအထင္ျဖင့္"သုခ"ဟုလည္းေကာင္း

>>>>မွတ္သားမွဳေစ့ေဆာ္မွဳစသည့္သေဘာမ်ားသည္လည္းအာရုံသိစိတ္တို႔ႏွင့္ယွဉ္လ်က္ဆိုင္ရာအညမညသဟဇာတ(အတူတကြအျပန္အလွန္)ေက်းဇူးျပဳျဖစ္ေပၚၾကၿပီးဆိုင္ရာစိတ္နွင့္အတူတစ္ကြခ်ဳပ္ေပ်ာက္သြားၾကသည့္သူ႔သေဘာသူေဆာင္ေနျခင္း"အနတၲ"သေဘာကိုငါလုပ္ေနသည္ဟုအထင္ေရာက္လ်က္"အတၲ"ဟုလည္းေကာင္းနွလုံးသြင္းမွားေနလ်က္ျဖစ္ၾကေလ၏။

#ရွင္ေတာ္ျမတ္သည္နွလုံးသြင္းမွန္ရန္တိတိက်က်ေဟာညႊန္ခဲ႔ပါသည္။

"စကၡဳံစပဋိစၥရူေပစဥပၸဇၨႏၲိစကၡဳဝိညာဏံ"
မ်က္စိနဲ႔အဆင္းတိုက္ဆုံတဲ႔အခါျမင္သိစိတ္ျဖစ္ေပၚလာပါတယ္လို႔ႏွလုံးသြင္းတတ္ေအာင္ေလ်ာ္စြာရွဳျမင္တတ္ေအာင္လမ္းညႊန္ေပးျခင္းျဖစ္ေပ၏။

"ရူပါယတနံစကၡဳဝိညာဏဓါတုယာတံသမၸယုတၲကာနဉၥဓမၼာနံအာရမၼဏပစၥေယနပစၥေယာ"

အဆင္းသည္အာရုံျပဳျခင္းသေဘာအားျဖင့္ျမင္သိစိတ္နွင့္အတူယွဉ္ဘက္ေဝဒနာသေဘာသညာသေဘာစသည့္စိတ္ေစတသိက္မ်ားျဖစ္ေပၚျခင္းကိုေက်းဇူးျပဳ၏။
>>ထိုသို႔နွလုံးသြင္းအပ္ေလ၏။
>>>တရားတို႔ကိုတရားအတိုင္းသိျမင္ရန္ထိုကဲ႔သို႔နွလုံးသြင္းရွဳျမင္အပ္ေၾကာင္းဘုရားရွင္လမ္းညႊန္ေတာ္မူေလ၏။
>>>ထိုကဲ႔သို႔သာ တရားတို႔ကိုတရားအတိုင္းသိျမင္ရန္အတၲမစြက္အျမင္ရွင္းလ်က္နွလုံးသြင္းရွဳျမင္နိုင္ပါလ်င္
#ျမင္သိစိတ္၏ခ်ဳပ္ျခင္းယွဉ္ဖက္ေဝဒနာသညာတို႔၏ခ်ဳပ္ျခင္းကိုရုိးရွင္းစြာသိျမင္နိုင္၏။

#ထိုဆိုင္ရာအာရုံသိစိတ္တို႔ခ်ဳပ္ျခင္းကိုေလ်ာ္စြာရွဳျမင္ေသာအားျဖင့္အာရုံတို႔၏သေဘာအမွန္ကိုသိျမင္ေလေတာ့၏။

#အာရုံတို႔၏သေဘာအမွန္ကိုသိျမင္ျခင္းအေမာဟ(ပညိေႁႏၵေစတသိက္)သည္ပင္အဝိဇၨာအေမွာင္ေပ်ာက္လ်က္ဝိဇၨာအလင္းေရာက္ျခင္းမည္ေပ၏။

#ေယာနိေသာမနသိကာရ၏အေရးပါျခင္းခရီးဆုံးသို႔ပို႔ေဆာင္နိုင္ျခင္းကိုသိအပ္၏။
          _____<><><>______

###ပဌမေသခသုတ္###
       ----******-----
၁၆။ ဤေဒသနာကို ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ေဟာေတာ္မူ၏။ ပူေဇာ္အထူးကို ခံေတာ္မူထိုက္ေသာ ျမတ္စြာဘုရား ေဟာေတာ္မူ၏ဟု အကြၽႏု္ပ္ ၾကားနာခဲ့ရပါသည္-

ရဟန္းတို႔ ဤေယာနိေသာမနသိကာရသည္ အရဟတၱဖိုလ္သို႔ မေရာက္ေသးေသာ အတုမရွိ ျမတ္ေသာ အရဟတၱဖိုလ္ကို ေတာင့္တလ်က္ ေနေသာ ေသကၡရဟန္း၏ အတြင္းအဇၩတၱျဖစ္ေသာ အေၾကာင္းအဂၤါတည္းဟု ႏွလံုးျပဳ၍ ေက်းဇူးမ်ားသကဲ့သို႔ ဤအတူ ေယာနိေသာမနသိကာရမွတစ္ပါး အျခားေက်းဇူးမ်ားေသာတရားတစ္ခုကိုမွ်လည္း ငါဘုရား ျမင္ေတာ္မမူ၊ ရဟန္းတို႔ ေယာနိေသာမနသိကာရရွိေသာ ရဟန္းသည္ အကုသိုလ္ကို ပယ္စြန္႔၍ ကုသိုလ္ကို ပြါးေစ၏။ ဤအနက္သေဘာကို ျမတ္စြာဘုရားေဟာေတာ္မူ၏။ ထိုသုတ္၌ ဤအနက္သေဘာကို -

''ေယာနိေသာမနသိကာရသည္ ေသကၡရဟန္းအား ျမတ္ေသာ အရဟတၱဖိုလ္သို႔ ေရာက္ရန္ေက်းဇူးမ်ားသကဲ့သို႔၊ ဤအတူ ေယာနိေသာမနသိကာရမွတစ္ပါး အျခား ေက်းဇူးမ်ားေသာတရားမရွိ၊ အသင့္အားျဖင့္အားထုတ္ေသာ ရဟန္းသည္ ဆင္းရဲကုန္ရာ နိဗၺာန္သို႔ ေရာက္ႏိုင္ရာ၏''ဟု ဤဂါထာျဖင့္ဆိုအပ္၏။

ဤအနက္သေဘာကိုလည္း ျမတ္စြာဘုရား ေဟာအပ္၏ဟု အကြၽႏု္ပ္ ၾကားနာခဲ့ရပါသည္။

ဆ႒သုတ္။

###ျဖစ္ျခင္းဟူသမ်ွဆင္းရဲသာ###
        ________******__________
@ကာမဂုဏ္ခ်မ္းသာေတြခံစားေနတဲ႔အခါကိုယ္ခ်မ္းသာစိတ္ခ်မ္းသာျဖစ္ေနရတာကလည္းအမွန္ပါ။
***ဒါေၾကာင့္လည္းသာယာဖြယ္သေဘာလို႔ပညတ္ရတာေပါ႕
***သူ႕ခ်ည္းလားဆိုေတာ့
#အျပစ္ကလည္းတြဲလ်က္ပါလာတာပါပဲ
***အခိုက္အတန္႔အတြင္းမွာပဲေပ်ာက္ပ်က္သြားၾကတာကသူ႕အျပစ္
***ေပ်ာက္ပ်က္သြားၾကတာကိုပဲထပ္ထပ္အလိုရွိေနလို႔ထပ္ထပ္ျဖစ္ေပၚေအာင္ႀကိုးစားအားထုတ္ေနရတာကပဲကိုယ္၏ပင္ပန္းျခင္းစိတ္၏ဆင္းရဲျခင္းေတြျဖစ္ေနရျပန္တာ။အျပစ္အေပၚအျပစ္ေတြထပ္လုပ္မိေနတာေပါ႔။သံသရာရွည္ေနတာေပါ႔။ခႏၶာအာယတနေတြဆက္လက္ျဖစ္ေနၾကတာလို႔ပဲသိေစအပ္ပါတယ္။

#အလုံးစုံသည္ရွိ၏လို႕ယူလ်င္အစြန္းတစ္ဖက္သို႔ေရာက္၏။
#အလုံးစုံသည္မရွိလို႕ယူလ်င္အစြန္းတစ္ဖက္သို႔ေရာက္၏။

***ဤသတၱဝါအေပါင္းကိုကပ္ေရာက္မႈ"ဥပယ"ျပင္းစြာစြဲလမ္းမွဳ"ဥပါဒါန္"
နစ္ျမဳပ္စူးဝင္မႈ"အဘိနိေဝသ"တို႔သည္သတၲဝါအေပါင္းကိုေနွာင္ဖြဲ႕အပ္၏။

#အာရုံေပးဝတၳဳအဆင္းအသံစသည္တို႔၌သာစိတ္သည္အာရုံျပဳေသာအားျဖင့္ကပ္ေရာက္ေနျခင္း

#ျဖစ္ေပၚေနလ်က္ရွိေသာအာရုံသိစိ္တ္တို႔၌ငါဟုအတၲနွလုံးသြင္းျဖင့္ငါ႔ဥစၥာဟူေသာတဏွာတပ္မက္မွဳဳျဖင့္ျပင္းစြာစြဲမွတ္ယူမွဳျဖစ္ျခင္း

#အတြင္းအဇၩတၲမေနာဝိညာဏထိေရာက္ေအာင္အမွားထင္မွဳႏွလုံးသြင္းျခင္းသည္စူးနစ္ဝင္ေရာက္ေနျခင္း

***ထိုျဖစ္ျခင္းမ်ားျဖင့္တစ္စုံတစ္ရာအားရွိ၏ဟုလည္းယူေလ၏။
***ထိုျဖစ္ျခင္းမ်ားျဖင့္တစ္စုံတစ္ရာအားမရွိဟုလည္းယူေလ၏။
***မည္သို႔ယူယူစြန္းသည္သာတည္း။
#အဘယ္ေၾကာင့္ဟူမူအမွားနွလုံးသြင္းကပ္ၿငိမွဳအထင္မ်ားကိုသာအေၾကာင္းျပဳထားေသာေၾကာင့္တည္း။

***စင္စစ္ေလာက၌ျဖစ္ျခင္းဟူသမ်ွသည္မ်က္စိနားစသည့္အာယတနတို႔ကိုသာအေျခခံေလ၏။
***"ရွိ""မရွိ"စသည္မ်ားသည္လည္းထိုအာယတနျဖစ္ျခင္းတို႔အေပၚ၌သာပညတ္ေနျခင္းျဖစ္၏။
***အေျခခံအေၾကာင္းတရားျဖစ္ေသာမ်က္စိနားစသည့္အာယတနတို႔၏ျဖစ္ျခင္းအမွန္သေဘာကိုရွဳျမင္သုံးသပ္နိုင္သည္ရွိေသာ္ခ်ဳပ္ျခင္းကိုသိျမင္နိုင္ေပ၏။

"ျဖစ္ခဲဲ့ေသာ္ဆင္းရဲဲသာျဖစ္၏"
" ခ်ဳပ္ခဲဲ့ေသာ္ဆင္းရဲဲသာခ်ဳပ္၏ "

#မ်က္ေမွာက္၌စင္စစ္ဧကန္ျမင္အပ္ေသာဓမၼသဘာဝသေဘာတို႔ကို
ရွင္းလင္းထင္ရွားစြာသိျမင္ေနေသာအခါထိုအျမင္ေၾကာင့္တစ္စုံတစ္ရာကိုကပ္ၿငိမွဳသည္မျဖစ္ေတာ့။

#မသိျခင္းကိုအေၾကာင္းခံ၍အားထုတ္လ်က္ကပ္ၿငိစူးဝင္ေနမွဳအားလုံးတို႔သည္>>>မွန္စြာသိျမင္ျခင္း၏ရွင္းလင္းစြာပိုင္းျခားသိျမင္နိုင္ေသာသေဘာေအာက္၌ျဖစ္ျခင္းဟူသမ်ွသည္ခ်ဳပ္ျခင္းသာလ်င္ရွိေလသည္ဟု
#မ်က္ေမွာက္၌ပင္ထူးစြာသိလ်က္အလုံးစုံ၌မကပ္ၿငိပဲၿငိမ္းေအးစြာေနနိုင္ေၾကာင္းကိုသိျမင္အပ္ေလ၏။

    _______******________

###ကစၥာန ေဂါတၱသုတ္###
        -----******--------
၁၅။ သာဝတၳိျပည္၌ (သီတင္းသုံး) ေနေတာ္မူ၏၊ ထိုအခါ အသွ်င္ကစၥာနေဂါတၱသည္ ျမတ္စြာဘုရား ထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ျမတ္စြာဘုရားကို ရွိခိုးလ်က္ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထိုင္ၿပီးေသာ္ ျမတ္စြာဘုရားအား့ ''အသွ်င္ဘုရား မွန္ေသာအျမင္ 'သမၼာဒိ႒ိ' မွန္ေသာအျမင္ 'သမၼာဒိ႒ိ'ဟူ၍ ဆိုပါ၏၊ အသွ်င္ဘုရား အဘယ္မွ်ျဖင့္ မွန္ေသာအျမင္ 'သမၼာဒိ႒ိ' ျဖစ္ပါသနည္း''ဟု ဤစကားကို ေလွ်ာက္၏။

ကစၥာန ဤသတၱဝါအေပါင္းသည္ မ်ားေသာအားျဖင့္ ရွိသည္၏အျဖစ္ကိုလည္းေကာင္း၊ မရွိသည္၏ အျဖစ္ကိုလည္းေကာင္း ႏွစ္ပါးကို မွီ၏။ ကစၥာန သခၤါရေလာက၏ ျဖစ္ေပၚေၾကာင္းကိုဟုတ္မွန္ေသာ အတိုင္း ေကာင္းေသာ ပညာျဖင့္ ျမင္ေသာ သူအား သခၤါရေလာက၌ မရွိဟူေသာ အယူသည္ မျဖစ္။ ကစၥာန သခၤါရေလာက၏ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းရာကိုဟုတ္မွန္ေသာအတိုင္း ေကာင္းေသာ ပညာျဖင့္ ျမင္ေသာ သူအား (သခၤါရ) ေလာက၌ ရွိ၏ဟူေသာ အယူသည္ မျဖစ္။ ကစၥာန ဤသတၱဝါအေပါင္းကို ကပ္ေရာက္မႈ 'ဥပယ'၊ ျပင္းစြာ စြဲဲလမ္းမႈ 'ဥပါဒါန္'၊ နစ္ျမဳပ္စူးဝင္မႈ 'အဘိနိေဝသ'တို႔သည္ သတၱဝါအေပါင္းကို မ်ားေသာအားျဖင့္ ေႏွာင္ဖြဲဲ႕အပ္၏။ ဤအရိယာတပည့္သည္ကား စိတ္၏ တည္ရာ နစ္ျမဳပ္စူးဝင္ရာ ကိန္းေအာင္းရာျဖစ္ေသာ ထိုကပ္ေရာက္မႈ 'ဥပယ'၊ ျပင္းစြာ စြဲဲလမ္းမႈ 'ဥပါဒါန္'ကို ''ငါ၏ အတၱတည္း''ဟု မကပ္ေရာက္၊ မစြဲဲလမ္း၊ မေဆာက္တည္။ ''ျဖစ္ခဲဲ့ေသာ္ဆင္းရဲဲသာျဖစ္၏၊ ခ်ဳပ္ခဲဲ့ေသာ္ဆင္းရဲဲသာခ်ဳပ္၏''ဟု ယုံမွားမႈ မရွိ၊ ေတြး ေတာမႈ မရွိ။ ဤအရာ၌ ထိုပုဂၢိဳလ္အား သူတစ္ပါးကို အားထား၍ ယုံၾကည္သည္ မဟုတ္၊ (ကိုယ္တိုင္) သိျခင္းသာ ျဖစ္၏။ ကစၥာန ဤမွ်ျဖင့္ မွန္ေသာအျမင္ 'သမၼာဒိ႒ိ' ျဖစ္၏။

ကစၥာန ''အလုံးစုံသည္ ရွိ၏''ဟူေသာ ဤအယူသည္ တစ္ခုေသာ အစြန္းေပတည္း၊ ''အလုံးစုံသည္ မရွိ''ဟူေသာ ဤအယူသည္လည္း ႏွစ္ခုေျမာက္ျဖစ္ေသာ အစြန္းေပတည္း။ ကစၥာန ဤႏွစ္ပါးေသာ အစြန္းတို႔ကို မကပ္ေရာက္မူ၍ အလယ္အလတ္အားျဖင့္ ျမတ္စြာဘုရားသည္ တရားေဟာေတာ္မူ၏၊ မသိမႈ 'အဝိဇၨာ' အေၾကာင္းခံေၾကာင့္ ျပဳစီရင္မႈ 'သခၤါရ'တို႔ ျဖစ္ကုန္၏၊ ျပဳစီရင္မႈ 'သခၤါရ' အေၾကာင္းခံေၾကာင့္ သိမႈ 'ဝိညာဏ္' ျဖစ္၏။ပ။ ဤသို႔လွ်င္ အလုံးစုံေသာ ဆင္းရဲဲအစု ျဖစ္ေပၚ၏၊ မသိမႈ 'အဝိဇၨာ'၏သာလွ်င္ အရဟတၱမဂ္ျဖင့္ အႂကြင္းမဲဲ့ ခ်ဳပ္ျခင္းေၾကာင့္ ျပဳစီရင္မႈ 'သခၤါရ'တို႔ ခ်ဳပ္ကုန္၏၊ ျပဳစီရင္မႈ 'သခၤါရ'တို႔ ခ်ဳပ္ျခင္းေၾကာင့္ သိမႈ 'ဝိညာဏ္' ခ်ဳပ္၏။ပ။ ဤသို႔လွ်င္ အလုံးစုံေသာ ဆင္းရဲဲအစု ခ်ဳပ္၏ဟု (ေဟာေတာ္မူ၏)။

ပၪၥမသုတ္။

###ငါမွလည္းေကာင္းငါ႔ဥစၥာမွလည္းေကာင္း###
       ********************
@စိတ္ထဲမွာထင္လိုက္တာကငါျမင္တယ္ေပါ႔
    ၾကားေတာ့လဲငါၾကားတာေပါ႔

#ဘုရားရွင္ေဟာညႊန္ေတာ္မူတာက
***မ်က္စိျဖင့္/နားျဖင့္ပညတ္ရာ၏။
ထိုမ်က္စိ/ထိုနားသည္မရွိ။(ခႏၶဝဂၢသံယုတ္)
@ဒါဘာကိုညႊန္ေတာ္မူပါသလဲ။
***မ်က္စိနားတို႔သည္အဆင္းအသံစသည့္ဆိုင္ရာအာရုံေပးဝတၴဳတို႔ကိုအာရုံအျဖစ္ဖမ္းယူ၍အာရုံသိစိိတ္ျဖစ္ေပၚျခင္းကိုေက်းဇူးျပဳေလ၏။
***ထိုအာရုံသိစိတ္နွင့္ယွဉ္ဖက္ေဝဒနာသေဘာသညာသေဘာတို႔လည္းျဖစ္ေလ၏။
***ထိုသေဘာတို႔ကိုမေနာဝိညာဏဓါတုယာဟုေဟာညႊန္အပ္ေသာအဇၩတၲအတြင္းသေဘာ၌စူးစိုက္ရွဳျမင္အပ္သည္ရွိေသာ္ခ်ဳပ္ျခင္းလကၡဏာကိုသာျပေလ၏။
***ထိုထိုဆိုင္ရာအာရုံသိစိတ္နွင့္ယွဉ္ဖက္ေဝဒနာသေဘာသညာသေဘာတို႔ခ်ဳပ္ျခင္းကိုမ်က္ေမွာက္၌သိျမင္သျဖင့္
"မ်က္စိျဖင့္ပညတ္ရာ၏။ထိုမ်က္စိသည္မရွိ"ဟုဆိုအပ္ျခင္းျဖစ္၏။
***ထုိထိုအာရုံသိစိတ္တို႔၏ခ်ဳပ္ျခင္းကိုသိျမင္ျခင္းအားျဖင့္ဆိုင္ရာဆိုင္ရာအာရုံတို႔၏သေဘာအမွန္ကိုသိျခင္းသည္ျဖစ္လာေလ၏။
***တနည္းအားျဖင့္အဆင္းအသံတို႔ႏွင့္မ်က္စိနားတို႔၏အာယတနျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္အာရုံသိစိတ္တို႔ျဖစ္ေပၚလာသမ်ွခ်ဳပ္ျခင္းကိုသာျပေၾကာင္းထင္ရွားသိျမင္ေလ၏။

***ထိုအာရုံသိစိတ္တို႔ျဖစ္တိုင္းယွဉ္ျဖစ္သည့္ေဝဒနာသညာသခၤါရစေသာခႏၶာတရားအစုတို႔၌ငါဟူေသာဒိ႒ိငါ႔ဥစၥာဟူေသာတဏွာတို႔ျဖင့္ကပ္ၿငိစြဲယူေသာေၾကာင့္သာကာမတို႔၌တပ္နွစ္သက္ျခင္းသည္ျဖစ္ရေလ၏။

***အာရုံသိစိတ္တို႔ခ်ဳပ္ျခင္းကိုသိျမင္ေနလ်င္ကားတပ္မက္နွစ္သက္စရာအလ်ဉ္းကင္းသျဖင့္ေဘးကင္းရာအလုံးစုံတို႔၏ၿငိမ္းေအးရာအျဖစ္သိေလ၏။

***ထိုထိုအာရုံသိစိတ္တို႔ကိုသာအေၾကာင္းျပဳလ်က္အတိတ္၌ျဖစ္ခဲ႔ၿပီးေသာအေၾကာင္းအခ်င္းအရာတို႔ကိုအာရုံျပဳ၍သာကိေလသာတို႔ျဖစ္ရေလ၏။
***အနာဂါတ္အေၾကာင္းခ်င္းရာမ်ားကိုအာရုံျပဳ၍ျဖစ္ေသာအာရုံသိစိတ္မ်ားကိုမွီ၍ကိေလသာတို႔ျဖစ္ရေလ၏။

#ပစၥဳပၸါန္၌ျဖစ္ေသာအာရုံသိစိတ္တို႔၏သေဘာအမွန္ကိုအတြင္းအဇၩတၲမေနာဓါတ္တိုင္ေအာင္မဂၢင္အက်င့္ျမတ္သတိသမာဓိပညာအားျဖင့္ရွဳျခင္းမွန္ပါလ်င္ခ်ဳပ္ျခင္းကိုသာထင္ရွားေသခ်ာျပေနပါသျဖင့္
"ငါမွလည္းေကာင္းငါ႔ဥစၥာမွလည္းေကာင္းဆိတ္သုည္းေနေလ၏"

#ထိုဆိတ္သုည္းေနျခင္း၌အဘယ္ကိုစြဲလန္းပါအံ႔နည္း။

#ထိုဆိတ္သုည္းေနျခင္း၌အဘယ္အရာကိုတုန္လွဳပ္ပါအံ႔နည္း။
      _______******________

###ဇတုကဏၰိမာဏဝပုစၧာ
         --*--*--*--*--
၁၁ဝ၃။ (ဇတုကဏၰိသည္ ဤသို႔ ေမးေလွ်ာက္၏) -

လုံ႔လရွိေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား အကြၽႏု္ပ္တို႔သည္ ကာမကို လိုလားျခင္း ကင္းေတာ္မူေသာ အသွ်င္ဘုရားကို (အရဟံစေသာ ဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံု၏ဟု) ၾကားသိ ရ၍ ၾသဃေလးျဖာ သံသရာမွလြတ္ေျမာက္ၿပီးေသာ လိုလားမႈ ကာမကင္းေတာ္မူေသာ အသွ်င္ဘုရားကို ေမးေလွ်ာက္ျခင္းငွါလာေရာက္ခဲ့ပါ၏။ ဘုရားျဖစ္သည္ႏွင့္ တစ္ၿပဳိင္နက္ သဗၺညဳတဉာဏ္ကို ရေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားၿငိမ္းေအးမႈ နိဗၺာန္ကို ေဟာေတာ္မူပါေလာ့၊ဟုတ္မွန္တိုင္းေသာ ထိုနိဗၺာန္ကို ျမတ္စြာဘုရားသည္ အကြၽႏု္ပ္အား ေဟာၾကားေတာ္မူပါေလာ့။ (၁)

၁၁ဝ၄။ တန္ခိုးရွိေသာ ေနမင္းသည္ တန္ခိုးျဖင့္ ေျမကို လႊမ္းမိုး၍ ျဖစ္သကဲ့သို႔ ဤအတူျမတ္စြာဘုရားသည္ ကာမတို႔ကို လႊမ္းမိုး၍ ျဖစ္ေတာ္မူ၏။ ေျမႀကီးကဲ့သို႔ က်ယ္ျပန္႔ေသာ ပညာရွိေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား အသွ်င္ဘုရားသည္ ဤသာသနာေတာ္၌ ပဋိသေႏၶေနမႈ အိုမႈကို ပယ္ဖ်က္ႏိုင္ေသာ အၾကင္တရားကို အကြၽႏု္ပ္ သိရာ၏။ ထိုတရားကို ပညာနည္းေသာ အကြၽႏု္ပ္အားေဟာၾကားေတာ္မူပါေလာ့။ (၂)

၁၁ဝ၅။ (ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤသို႔ မိန္႔ေတာ္မူ၏) -

***ဇတုကဏၰိ ကာမမွ ထြက္ေျမာက္ရာ (နိဗၺာန္) ကို ေဘးကင္းရာဟု ႐ႈျမင္၍ ကာမတို႔၌ တပ္မက္ေမာမႈကို ပယ္ေဖ်ာက္ေလာ့၊ (တဏွာဒိ႒ိျဖင့္) စြဲယူအပ္ေသာ ပယ္ စြန္႔သင့္ ပယ္စြန္႔ထိုက္ေသာ ရာဂစေသာေၾကာင့္ၾကမႈသည္ သင့္အား မျဖစ္ေစ လင့္။ (၃)

၁၁ဝ၆။ အတိတ္သခၤါရတို႔ကို (အာ႐ံုျပဳ၍ ျဖစ္ေသာ) ကိေလသာမ်ဳိးကို ေျခာက္ ခန္းေစေလာ့၊ အနာဂတ္သခၤါရတို႔ကို (အာ႐ံုျပဳ၍ ျဖစ္ေသာ ရာဂစေသာ) ေၾကာင့္ၾကမႈ သင့္အား မျဖစ္ေစလင့္၊ ပစၥဳပၸန္ခႏၶာငါးပါးတို႔ကို တဏွာဒိ႒ိအားျဖင့္ သင္ မစြဲယူခဲ့မူ ကိေလသာ ၿငိမ္းေအးသည္ျဖစ္၍ ေနရလတၱံ႕။ (၄)

၁၁ဝ၇။ ဇတုကဏၰိ အၾကင္အာသဝတို႔ျဖင့္ ေသမင္း၏အလိုသို႔ လိုက္ရ၏။ နာမ္ တရား႐ုပ္တရားအားလံုး၌ (ငါ ငါ၏ဥစၥာဟု) ျမတ္ႏိုးစြဲလမ္းမႈ ကင္းၿပီးေသာ ထိုရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္အားထိုအာသဝတို႔ မရွိေတာ့ကုန္။ (၅)

တစ္ဆယ့္တစ္ခုေျမာက္ ဇတုကဏၰိမာဏဝပုစၧာ ၿပီး၏။